Opus Dei

1. Powrót do Madrytu. 2. „Droga”. 3. Okoliczności polityczne. 4. Akademik przy Jener. 5. Służyć Kościołowi. 6. Ekspansja w całym kraju. 7. Jak „upchnąć” Opus Dei. 8. Zmiana spowiednika.

1. Po święceniach. 2. „Los Rosales” oraz akademik Zurbaran. 3. Duch kapłański i mentalność świecka. 4. Rekolekcje życia i śmierci. 5. Podróż po Andaluzji i Portugalii.

1. Kongres Generalny w Einsiedein (1956). 2. Śmierć cioci Carmen (1957). 3. Batalia o formację. 4. Sztuka rządzenia. 5. ‘Consummati in unum!’

1. Życie codzienne. 2. Sobór (1962-1965). 3. Lata posoborowe. 4. Ostatni romantyk. 5. Tytuł markiza Peralty. 6. „Faktycznie nie jesteśmy instytutem świeckim”. 7. Nadzwyczajny Kongres Generalny (1969-1970).

1. Ojcostwo duchowe. 2. Charakterystyka postaci. 3. „Nierozsądni” święci. 4. Mistrz duchowości. 5. Namiętnie kochać. 6. Charyzmat założycielski.

1. Trzy ostatnie szaleństwa. 2. Trzeci dzwonek. 3. Podróże do Ameryki Południowej (1974). 4. Andy: „Nie dorastam do poziomu tych gór”. 5. Kapłańskie złote gody (1975). 6. Śmierć (26 czerwca 1975).

1. Akt poświęcenia Najświętszej Rodzinie (14 maja 1951). 2. ‘Cor Mariae dulcissimum, iter para tutum!’ 3. Pomnik wiary i miłości. 4. Heroiczne czyny don Álvaro. 5. Wyleczenie cukrzycy (27 kwietnia 1954).

1. Centralna siedziba. 2. Zarządzanie między Rzymem a Madrytem. 3. Godzina Boga. 4. Pierwsi supernumerariusze. 5. Ostateczna aprobata dla Opus Dei (1950).

1. Drugi etap Rzymski don Álvaro. ‘Nowe formy’ życia chrześcijańskiego. 3. Noc spędzona na modlitwie. 4. W oczekiwaniu na rozwiązanie prawne. 5. Prawdziwe ubóstwo. Instytuty świeckie. 6. Świeckość i praca zawodowa.

1. Przypowieść o przesadzaniu. 2. Prehistoria: podróże po Europie. 3. Nowe kraje (1952-1962). 4. Dzieła korporacyjne.