Opus Dei

Triumf Pana w dniu Zmartwychwstania jest ostateczny. Gdzie są żołnierze, których postawiły władze? Gdzież są pieczęcie, które umocowano na kamieniu grobowca? Gdzież są ci, którzy skazali Nauczyciela? Gdzież są ci, którzy ukrzyżowali Jezusa?... W obliczu Jego zwycięstwa trwa wielka ucieczka nieszczęśliwych nędzników. Bądź pełen nadziei: Jezus Chrystus zawsze zwycięża. (Kuźnia, 660)

„Różaniec zawsze wyrażał to doświadczenie wiary, (Chrystus jest Zmartwychwstałym!) wzywając wierzącego do wyjścia poza ciemność męki, by utkwić wzrok w chwale Chrystusa w zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu „ (Jan Paweł II, „Różaniec Najświętszej Maryi Panny”, 23).

​Zwróćcie uwagę na jedno z nabożeństw najbardziej rozpowszechnionych wśród wiernych – odmawianie Różańca świętego. Kościół zachęca nas do rozważania tajemnic różańcowych, aby w naszym umyśle i pamięci wyrył się wraz z radością, boleścią i chwałą Najświętszej Maryi Panny, wspaniały przykład życia Pana Jezusa: trzydzieści lat przeżytych w ukryciu, trzy lata nauczania, Jego uniżenie w Męce i Jego chwalebne Zmartwychwstanie. (Przyjaciele Boga, 299, 3)

"Szukaj jedności z Bogiem i bądź pełen nadziei - ta cnota dodaje pewności! - gdyż Jezus oświeci cię światłem swego miłosierdzia nawet w najciemniejszej nocy".

Właśnie na tym ma polegać twoje życie wewnętrzne: zaczynać... i na nowo zaczynać.

„Pomóż mi modlić się o nowe Zielone Świątki, które by jeszcze raz rozpaliły ziemię” (Bruzda, 213).

Dziś, w łączności z całym Kościołem obchodzimy triumf Matki, Córki i Oblubienicy Boga. (...) Nasza radość nie ma końca, ponieważ Maryja, po przejściu z Jezusem drogi od Betlejem aż po Krzyż jest razem z Nim z duszą i ciałem, i po całą wieczność doznawać będzie chwały.

"Dziś zabłysło światło, ponieważ narodził się nam Pan. Ta wielka nowina porusza dziś chrześcijan i poprzez nich głoszona jest całej ludzkości. Bóg jest tu."

“Sama zwyczajna Opatrzność Boża jest ciągłym cudem, ale ... On udzieli też środków nadzwyczajnych, kiedy będą konieczne.”

Jak dobrze powrócić do Niego, gdy się pogubiliśmy! Powtarzam jeszcze raz z naciskiem: Bóg nigdy nie męczy się przebaczaniem; to nas męczy proszenie Go o miłosierdzie. Ten, który zachęcił nas, byśmy przebaczali «siedemdziesiąt siedem razy» (Mt 18, 22), daje nam przykład: On przebacza siedemdziesiąt siedem razy. Za każdym razem bierze nas na nowo w swoje ramiona. Nikt nie może nas pozbawić godności, jaką obdarza nas ta nieskończona i niewzruszona miłość. Papież Franciszek, ‘Evangelii Gaudium’,