Opus Dei

Wraz z żoną Sosie mieszkamy w Marikina City na Filipinach. U żony zdiagnozowano raka nerki. Nasze wizyty w szpitalu stały bardzo częste, bo i sytuacja była poważna. Postanowiłem wyzdrowienie żony powierzyć wstawiennictwu Franciszki i Tomasza Alvira.

Z powodu torbieli w lewym jajniku powiedziano mi, że mogę stać się bezpłodna.

Otrzymałem, dzięki wsparciu Tomasza i Franciszki Alvirów, mnóstwo drobnych darów, które dla mnie są naprawdę wielkie.

Żyjemy tutaj już 11 lat i ciągle zdarzają się dni, kiedy nie mamy pieniędzy na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, nawet na to, żeby kupić coś do jedzenia.

Mając 45 lat i sześcioro dzieci, aby utrzymać moje stanowisko pracy, powinnam uczestniczyć w konkursie, który wymagał przestudiowania 120 przedmiotów i czterech czteroczęściowych egzaminów w dwóch różnych językach. Przemyślałam sprawę i postanowiłam nie składać aplikacji. Ale Izydor natchnął mnie inaczej, był zdeterminowany, żeby mi pomóc, więc jednak zgłosiłam się i wzięłam udział w konkursie.

Oto relacja pewnego księgowego z Peru: „Poprosiłem sługę bożego Izydora Zorzano o pomoc w mojej pracy".

Jestem bardzo wdzięczny Izydorowi Zorzano za jego pomoc w walce z rakiem.

Blanka opowiada o łasce, jaką otrzymała za wstawiennictwem sługi bożego Izydora Zorzano. Został on poproszony przez nią o uzyskanie zezwoleń niezbędnych dla wolontariusza pracującego w Libanie.

Dobrym nawykiem jest polegać na wstawiennictwu sługi bożego Izydora Zorzano w sprawach pracowniczych. Niniejsza historia opowiada o pewnym Urugwajczyku darzącym wielkim zaufaniem tego inżyniera, którego proces beatyfikacyjny właśnie się toczy.

Dla mojego 55-letniego męża i dla mnie 55-letnie kobiety znalezienie pracy wydawało się nam prawie niemożliwością. Dzięki Izydorowi dokonaliśmy tego.