Bericht van de prelaat (12 juli 2019)

Tijdens zijn pastorale reis naar de Verenigde Staten en Canada herinnert Monseigneur Ocáriz ons eraan dat de Gemeenschap der Heiligen een bron van kracht voor ons moet zijn en dat we de anderen kunnen helpen en ondersteunen, waar we ook zijn.

Mijn geliefde dochters en zonen, moge Jezus jullie behoeden!

In deze dagen, sinds ik Rome verliet, heb ik de Heer in het bijzonder bedankt voor de rijkdom van de Gemeenschap der Heiligen. Met de zekerheid van het geloof weten we dat we elkaar nog meer nabij zijn dan fysieke nabijheid zou brengen.

Als ik op een plaats aankom, lijkt het alsof ik altijd al met degenen die er zijn ben geweest. En hetzelfde gebeurt bij het weg gaan: afscheid nemen genereert gewoon een andere manier om bij elkaar te blijven. We zijn overal thuis en we kunnen altijd het Werk vooruit brengen en de Kerk dienen, waar we ook zijn.

Ook in moeilijke tijden vinden we kracht in die realiteit die ons nauw met elkaar verbindt en die het gevolg is van onze persoonlijke verbondenheid met Jezus Christus.

Ik herinner me een tekst die Jozefmaria schreef in het consulaat van Honduras, op een moment dat hij nauwelijks bewegingsvrijheid had: "Ik ben altijd op afstand van 100 uur lopen verwijderd van de fysieke plek waar ik ben" (30 april 1937). Hij kon het zeggen omdat hij zich heel dichtbij wist van degenen die niet in de buurt waren.

Ik weet dat ik kan rekenen op de steun van jullie gebeden en jullie vreugde tijdens deze reis door de Verenigde Staten en Canada. Ik vergezel ook jullie: vooral ontmoeten we elkaar elke dag in de Heilige Mis.

Met alle genegenheid zegent jullie

jullie Vader

Fernando Ocáriz

New York, 12 juli 2019