Opus Dei

Het is legitiem om je af te vragen of goddelijke interventies in onze wereld mogelijk en effectief zijn. De dagelijkse aanvaarding van de voorzienigheid is een daad van theologische hoop, die de verantwoordelijke uitoefening van vrijheid niet uitsluit, als deel van Gods plan. De voorzienigheid leidt de christen naar een houding van kinderlijk vertrouwen in God in alle omstandigheden.

De schepping is tegelijkertijd een geloofsmysterie en een waarheid die toegankelijk is voor de rede. God heeft alles geschapen “niet om Zijn glorie te vergroten, maar om die te openbaren en te communiceren.” De kennis en bewondering van goddelijke macht, wijsheid en liefde leidt de mens tot een houding van eerbied, aanbidding en nederigheid, waarbij hij in de aanwezigheid van God leeft en zich Gods kind weet.

God openbaarde Zichzelf beetje bij beetje, Zijn openbaring culmineerde in de incarnatie. Christus heeft de Kerk opgericht, die Zijn nagedachtenis levend houdt en Hem presenteert als degene die, na in deze wereld te hebben geleefd, is opgestaan en voor altijd onder ons blijft. Zij voert deze zending uit door het woord van God in de Heilige Schrift te bewaken, de Traditie door te geven en door middel van haar leergezag, verlicht door de Heilige Geest, te onderwijzen hoe te leven als christen in elke tijd.

Het Angelus is een gebed waarin we nadenken over het mysterie van de Menswording, de gebeurtenis waarbij “de Zoon van God mens werd om ons tot God te maken”. Het is een korte pauze in onze dagelijkse bezigheden, waarin we ons onderdompelen in de intimiteit van Onze-Lieve-Vrouw en de Heilige Drie-eenheid.

De droom van 2 oktober: Gods voortdurende uitnodiging om naar de toekomst te kijken.

Wij christenen delen met veel anderen idealen voor onze wereld: rechtvaardigheid, solidariteit en naastenliefde. Toch is samenwerken zonder wrijving of conflict vaak een uitdaging. Hoe kunnen liefde, rechtvaardigheid en solidariteit concreet vorm krijgen in ons leven?

Dit artikel, het vierde in de serie, presenteert de visie van de heilige Jozefmaria op arbeid als deelname aan Gods scheppend werk, in lijn met de Bijbelse traditie en het leergezag van de Kerk. Arbeid wordt gezien als een actieve medewerking aan de vervolmaking van de geschapen wereld.

Jezus leert ons in het Nieuwe Testament om een relatie op te bouwen met God, onze Vader. Door de eeuwen heen hebben ontelbare mensen gebeden. Maar soms weten we niet zeker hoe we God moeten aanspreken en of Hij naar ons zal luisteren.

Verontrusting over de aantasting van de natuur is een van de kenmerken van onze tijd. Dit artikel verzamelt enkele leerstellige bronnen met betrekking tot de visie van de Kerk op zorg voor de schepping

Wie zijn zij? De heilige Augustinus zegt over hen: "'Engel' geeft de functie aan, niet de natuur. Vraagt gij naar de naam van deze natuur? Dat is geest. Vraagt gij naar de functie? Dat is engel (Ps 103,1,15). Naar wat hij is, is het een geest, naar wat hij doet, is het een engel". De engelen zijn met heel hun wezen dienaren en boodschappers van God. Aangezien zij "voortdurend het aangezicht van mijn Vader die in de hemel is" (Mt 18,10) aanschouwen, zijn zij "uitvoerders van zijn bevel" (Ps 103,20).