Hieronder wordt de inleiding van het boek in vertaling weergegeven:

D. Juan Luis O’Dogherty heeft in de serie “Retraite met…” van uitgeverij M het boek “Retraite met… de zalige Josemaría Escrivá” samengesteld.

Ik acht dit een buitengewone uitgave: het toont aan welke de bron is van de providentiële ontwikkeling van het Opus Dei gesticht door onze zalige. Deze bron is het primaat van het innerlijk leven zoals herontdekt in onze tijden, die blijkt uit een volledige overgave aan Christus en het evangelie, en in een telkens grotere trouw aan deze krachtige houding.

De christen die door de kracht en de liefde van Christus het zout der aarde en het licht der wereld is zal dat wat de Verlosser van hem verwacht, alleen vervullen, als hij telkens trouwer aan zijn identiteit, dat wil zeggen als hij telkens naar zijn evangelisch beeld meer zout en licht is. Hoewel hij voortdurend het risico loopt deze identiteit kwijt te raken en krachteloos zout of een dwaallicht te worden, zal hij de zending en de betekenis van zijn christenleven vervullen in de mate waarin hij zich ten volle richt op Christus die leeft in de mens, die hem bij zijn werk, de verlossing van de wereld betrekt. Hier moeten we wel denken aan de woorden die Johannes Paulus II aan het begin van de 21ste eeuw, het begin van het derde millennium, tot de hele Kerk richtte: "Steek van wal. Duc in altum". Hij vertrouwde op het verlossende mysterie van de wil van God die de schatten van wijsheid en liefde die in het diepst van zijn hart geborgen zijn, wil schenken, die de rijkdom van zijn barmhartigheid wil uitdelen.

Deze volledige bekering, dit voortdurend weggeven van zijn rijkdom aan een wereld die verlangt naar verlossing (ook als zij deze niet kent of ontkent) is een wezenlijke trek van het feitelijke apostolaat waarin het Opus Dei bestaat, vol overgave aan de goede God via de zalige Josemaría ter verlossing van de wereld. De leden zijn, zoals die vissers uit Galilea, mensen die in de wereld verkeren als christenen uit één stuk en competent in hun werk. Zij passen de menselijke doeltreffendheid toe in hun arbeid, zij vervallen niet tot routine, zij maken gebruik van de wetenschappelijke en technische ontdekkingen, van het kunnen en het kennen. Hun bijdrage is overigens onbeschrijflijk groter. In het diepst van hun hart dragen zij het, levende, wijze en machtige, Woord van Christus dat geen vervanging is voor de menselijke mogelijkheden, maar dat richting geeft aan het menselijk werk, de scheppingsdrang en het leven van de mens. Het is de weg naar God en naar de mens, een waarschuwing voor verkeerde wegen zonder diepgang, voor onnozelheid en onachtzaamheid jegens "het belangrijkste".

De dramatische uren uit de geschiedenis der mensheid houden ons telkens voor ogen, dat met weglating hiervan de menselijke beschaving verwordt tot een leefwijze vol haat, dood en onwaarheid.

Ik hoop, dat "Retraite met… Josemaría Escrivá" een hulp zal zijn de volheid van het leven van Christus te beleven, voor de verlossing van onszelf en van de hele wereld.

Franciszek Macharski, Krakow, 20 september 2001