Het Opus Dei en het Tweede Vaticaans Concilie

Is het Opus Dei, leerstellig gezien, traditionalistisch of traditioneel en hoe is zijn positie in relatie tot Vaticanum II?

Traditionalisme is een ziekte die gebaseerd is op een foutieve opvatting van het begrip Traditie. De Traditie in haar ware betekenis echter heeft in de Kerk een wezenlijk belang naast de heilige Schrift, waarmee zij onlosmakelijk verbonden is.

Daarnaast kan de Kerk bogen op een schitterende geschiedenis; een aantal geestelijke schatten, de heiligen die met hun levens de afgelopen twintig eeuwen verlichtten en nu ons bestaan verlichten. De Kerk heeft cultuur voortgebracht, kunst zonder weerga, wetenschap, literatuur, scholen, werken van liefdadigheid. Tegelijk is de Kerk een levende geschiedenis in het hart van iedere mens tot wie Christus zich blijft richten; Christus die dezelfde is vandaag, gisteren en altijd.

Over dit alles heeft het Tweede Vaticaans Concilie gesproken. En in de documenten van dit concilie is de weerklank te horen van veel van de ideeën die onze stichter vanaf de jaren dertig verkondigde. Alle concilies vormen een leerstellige eenheid, waarin geen tegenspraak aanwezig is. Ik zou – als men zo zou kunnen spreken – willen zeggen, dat het Opus Dei in het Tweede Vaticaans Concilie zijn leerstellige thuishaven heeft, bestaande uit traditie en nieuwheid.

Patricia Mayorga, El Mercurio (Santiago de Chile), 21 januari 1996