Een nieuwe pastoraal, diep menselijk en die niemand uitsluit

“Direct, oprecht, provocerend, openhartig, geestig, paus Franciscus heeft zijn eigen stijl gevonden om stof te doen opwaaien in de publieke ruimte,” aldus Mariano Fazio, Vicaris van het Opus Dei in Argentinië.

Direct, oprecht, provocerend, openhartig, geestig, paus Franciscus heeft zijn eigen stijl gevonden om stof te doen opwaaien in de publieke ruimte: “Ik ben van nature een door en door ongedisciplineerd mens” heeft hij zelf gezegd. Een gelovig en geloofwaardig voorstel, dat zich tegelijk ook voedt met het essentiële: de liefde. Maar geen abstracte liefde, veel meer een mens geworden liefde, die het evangelie laat zien in de goede Samaritaan, die de noodlijdende wast, geneest en troost.

Een nieuwe pastoraal voor een nieuw tijdperk, dichter bij de mens, die naar de grenzen toegaat, en waar je enthousiast van wordt. De liefde veronderstelt het begrip en de openheid ten opzichte van de naaste, en een breuk met de zelfgenoegzaamheid.

“Een verkondiging van het missionaire type concentreert zich op het essentiële, op het noodzakelijke, wat overigens ook datgene is waarvoor men het meest warm loopt en wat het meest aantrekt, namelijk dat wat het hart doet branden.” De paus wijst de weg om Jezus Christus te verkondigen in de huidige wereld.

Zijn vrijmoedigheid om met helderheid te spreken over de problemen en uitdagingen van de Kerk, valt op als een model van creativiteit in de continuïteit. Dezelfde Franciscus heeft er bij verschillende gelegenheden op gewezen dat sommige van zijn uitspraken die de meeste aandacht hebben getrokken, niets meer hebben gedaan dan datgene uitdrukken “wat de catechismus zegt”. Waarom hebben ze dan zo' n grote impact? Waarom trekken ze zoveel aandacht? Misschien maken juist zijn nieuwe toon en manier van communiceren de boodschap geloofwaardiger.

De paus begrijpt de taal van de mensen en van de media. En spreekt die taal. Sinds iets meer dan zes maanden bouwt hij een brug naar de huidige cultuur, die hem verbindt met het hart van ieder mens. De sluitsteen van die brug is zijn luisterend oor: “wie preekt moet het hart van zijn gemeenschap kennen”.

Luisteren naar God, luisteren naar de cultuur, luisteren naar de mensen, speciaal naar de armsten: “Mijn keuzes […] zijn verbonden met een geestelijke onderscheiding die beantwoordt aan de eisen die voortspruiten uit de dingen, de mensen, het lezen van de tekenen des tijds. Onderscheiden in de Heer leidt me in mijn bestuursvorm”. Deze open houding mondt vanzelf uit in een visie van de Kerk als “het huis van allen” dat het vermogen moet hebben “om wonden te helen en om de harten van de gelovigen aan te wakkeren”, dat de personen met barmhartigheid opneemt, als een goede liefhebbende Moeder die het beste wil voor haar dochters en zonen omdat ze ook een Herderin is.

Daarom moet centraal het voornaamste staan : “Jezus Christus heeft je gered!” Het voorstel van een vol leven in Christus is primair. Zoals de meest geliefde heilige van de paus, de kleine Teresia van Lisieux, het zei, is onze roeping de liefde. We moeten verliefd worden op Christus om uit onszelf te treden en de anderen te dienen, in overeenstemming met de verkondiging van de morele consequenties die voortvloeien uit dit navolgen van de Heer. Maar het eerste is de liefde: de morele eisen van het Evangelie worden alleen begrepen in deze context.

Mariano Fazio

De auteur Mariano Fazio, vicaris van het Opus Dei in Argentinië, was voorzitter van de Raad van Rectoren van de Pauselijke Universiteiten van Rome en als deskundige aanwezig op de laatste Algemene Vergadering van de Bisschoppen van Latijns Amerika in Aparecida (Brazilië) in 2007. Zijn laatste boek heet: "Francisco: Claves de su pensamiento" (Franciscus, sleutelwoorden van zijn gedachtegoed).

Copyright 2013 SA LA NACION/ Alle rechten voorbehouden. Lid van de GDA. Groep van dagbladen van Amerika.

Mariano Fazio // Sociedad, www.lanacion.com