De solidariteitskoelkast

Dankzij het initiatief van medewerkers van Opus Dei werd in Brazilië een buurtinitiatief gestart om behoeftige mensen te helpen tijdens de Covid-19-pandemie.

In Campinas, Brazilië, kreeg Zita Krammer een geweldig idee. Waarom niet naast een werkplaats in een arme buurt een koelkast plaatsen, die mensen op vrijwillige basis konden vullen met voedsel, zodat het beschikbaar zou zijn voor de behoeftigen?

Doel was de mensen aan te moedigen bereid en verpakt voedsel mee te brengen, met de houdbaarheidsdatum duidelijk zichtbaar, en het in de koelkast achter te laten, zodat iedereen die het nodig heeft het zonder gêne gratis kan meenemen. Een ovenschotel, gebraden vlees, Braziliaanse rijst en bonen; alles kan in de koelkast worden gezet, voor iedereen die het echt nodig heeft.

Een medewerker, die activiteiten bijwoont in het cultureel centrum van Altavila, begon dit sociaal initiatief en nodigde andere mensen uit om mee te helpen. Het initiatief startte in begin 2021 en er is nu een flinke groep mensen bij betrokken.

Door de Covid-19-pandemie nam het aantal mensen, dat gebruik moest maken van het gratis voedsel, aanzienlijk toe. Dit leidde tot het idee om ook onbereid voedsel op te nemen, met de garantie dat de vereiste gezondheidswetten werden nageleefd.

Het voorstel verspreidde zich snel onder vrienden en in de eerste maanden van het jaar werd ongeveer 400 kilogram vers voedsel geleverd. Nu is deze levering van onbereid voedsel een van de grootste bronnen voor het project.

Onze oproep op Instagram was laatst: “Deze maand lukte het ons om bijna een halve ton te krijgen. Help ons meer te krijgen!”

De bij dit project betrokken vrouwen, hechten aan details van genegenheid en proberen een gevoel van solidariteit te koesteren. Dit uit zich in briefjes op de koelkastdeur, "Geestelijk Voedsel”: woorden van bemoediging, kleine berichten uit de Bijbel, en zelfs "Bon appetite!"

Niet alleen donateurs, maar ook gebruikers laten berichtjes achter: "Vandaag heb ik hulp gekregen, op een dag wil ik doneren." Op een dag verscheen er een onverwacht briefje, samen met een mand met bijna 45 pond rijst, een paar pakken koekjes en blikjes tomatensaus: "Ik krijg al maanden hulp van de Solidariteitskoelkast. Deze maand heeft mijn dochter een baan gekregen en wij willen ook helpen..."

Naarmate de maanden verstreken en de pandemie langer duurde, is ook het aantal mensen dat het Solidariteitskoelkastproject helpt, gegroeid, waardoor we meer behoeftige gezinnen kunnen bereiken.