De presentatie van de historisch-kritische uitgave van De Weg was op 13 maart in Madrid. Het omvangrijke werk van 1.250 bladzijden biedt een gedetailleerde analyse van de oorsprong en theologische waarde van ieder van de 999 punten waaruit De Weg bestaat. Het bevat tevens een levensbeschrijving van de auteur, de geschiedenis van de totstandkoming van het boek en een literaire en structurele analyse van het werk.
Voor Pedro Rodríguez, hoogleraar systematische theologie aan de Universiteit van Navarra, is De Weg “een referentiepunt in de geestelijke literatuur van de twintigste eeuw. In het boek staat wat Escrivá wilde bieden aan de Kerk en aan de wereld.” Het werd in 1934 uitgegeven en is sindsdien verschenen in 368 edities en 44 verschillende talen. Binnenkort worden vertalingen verwacht in het Witrussisch, Guarani, Thais, Noorweegs en Tamil.
“In 46 hoofdstukken – zo zei Rodríguez – neemt Josemaría Escrivá de lezer bij de hand. In de eerste hoofdstukken (gebed, innerlijk leven…) benadrukt hij de noodzaak Christus met beslistheid te volgen; vervolgens geeft hij aan hoe wij de weg van de heiligheid kunnen bewandelen (geloof, deugden, Kerk…); en tenslotte hoe wij ons kunnen ontplooien tot een volledige vereniging met God (geestelijk kindschap, apostolaat…). Elk van deze drie blokken beantwoordt aan het levensprogramma dat de zalige als volgt verwoordt: “'Zoek Christus. Vind Christus. Bemin Christus’ (De Weg, 382).”
“Ieder van de 999 paragrafen van De Weg heeft een eigen geschiedenis en context. De punten getuigen van een intens leven op geestelijk, pastoraal en ook literair vlak. We moeten ons ervan bewust zijn dat Josemaría Escrivá De Weg schreef op een moment dat het Opus Dei net was gesticht. Het waren voor hem dus jaren van een intens geestelijk leven. Dit is uit zijn geschriften op te maken.”
Het werk bestaat uit spreuken of uitspraken, “maar het zijn veeleer ‘stukjes’ van zijn eigen leven. Hij heeft het boek namelijk samengesteld uit de buina duizend overwegingen die hij ontleende aan zijn persoonlijk gebed, zijn verkondiging, zijn gesprekken met mensen, zijn correspondentie, etc.”
De stichter van het Opus Dei gaf in de jaren ’60 aan welke zijn bedoeling met De Weg was: “Met deze publicatie heb ik geprobeerd een geleidelijke weg te effenen, opdat de zielen beetje bij beetje vooruitgaan om uit te komen bij de goddelijke roepstem, die aanzet tot een contemplatief leven midden in de wereld. Het wil een boek zijn dat leidt tot het omgaan en beminnen van God en tot het dienen van allen.”
Een geschrift van de Kerk
Kardinaal Alfonso López Trujillo, president van de Pauselijke Raad voor het Gezin, zei bij de presentatie dat hij De Weg had gelezen als jonge seminarist: “De directheid en overtuigingskracht van de overwegingen maakten indruk op mij. Josemaría Escrivá is te beschouwen als een kanaal waardoor de genade van God naar ons toestroomt. Hij leidt ons op de weg van het gebed. De Weg is een van de belangrijkste geschriften in het brede culturele spectrum van de Kerk.”
Antonio Fontán, taalkundige en voormalig voorzitter van de Spaanse senaat, stelde vast dat De Weg “geschreven is in hedendaagse, moderne taal, die de lezer uitnodigt tot dialoog.” In de redactie van het boek, zo zei Fontán, is de literaire invloed te herkennen van auteurs als Teresia van Avila, Johannes van het Kruis, Cervantes, Calderón en Lope de Vega.
Het Instituto histórico Josemaría Escrivá is opgericht om de persoon en geschriften van de toekomstige heilige te bestuderen. Het historisch instituut heeft zich voorgenomen zijn complete werken wetenschappelijk te onderzoeken en te publiceren. Alle geschriften van de stichter van het Opus Dei zullen in vijf series worden uitgegeven: gepubliceerde werken, ongepubliceerde werken, verzamelde brieven, handschriften en mondelinge prediking. “Met zijn komende heiligverklaring – zo zei Rodríguez – worden de prediking en geschriften van Josemaría Escrivá erfgoed van de universele Kerk.”