Przed chwilą, przed lavabo, wzywaliśmy Ducha Świętego prosząc Go, aby pobłogosławił ofiarę przygotowaną Jego świętemu Imieniu. Po oczyszczeniu zwracamy się do Trójcy Świętej – Suscipe, Sancta Trinitas – ażeby przyjęła to, co składamy na pamiątkę życia, Męki, Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia Chrystusa, ku czci Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy, ku czci wszystkich świętych.
Aby ofiara przyniosła zbawienie wszystkim – Orate fratres, modli się kapłan – ponieważ ta ofiara jest moja i wasza, całego Kościoła Świętego. Módlcie się, bracia, nawet gdyby niewielu było was zgromadzonych; nawet jeśli fizycznie byłby obecny tylko jeden chrześcijanin, i nawet jeśli byłby tylko sam celebrans: ponieważ każda Msza jest ofiarą powszechną, okupem za wszystkie pokolenia, języki, ludy i narody.
Dzięki obcowaniu świętych wszyscy chrześcijanie otrzymują łaski z każdej Mszy, zarówno gdy jest ona sprawowana wobec tysięcy ludzi, jak i wtedy, gdy kapłanowi pomaga, jako jedyny uczestniczący, roztargniony może chłopiec. W każdym razie, ziemia i niebo łączą się, by wyśpiewywać wraz z Aniołami Pańskimi: Sanctus, Sanctus, Sanctus…(To Chrystus przechodzi, 89)