Ik biechtte een zonde die mij zwaar viel, en liep opgelucht weg

Tiago is zorgmedewerker in Lissabon, gespecialiseerd in spoedeisende zorg. Hij stond in de frontlinie in de strijd tegen de Covid-19-pandemie. Op een dag keerde hij terug naar God via het sacrament van de biecht. Dit hielp hem een betere echtgenoot, vader en professional te zijn.

Tiago, die getrouwd is en een zoon heeft, woont in Lissabon en werkt al 15 jaar in de spoedeisende zorg. In een ambulance, helikopter, ziekenhuis, of op de plaats van een ongeval, is de race tegen de klok een dagelijkse eis. Maar zijn beroepsleven heeft ook enkele speciale missies gekend.

Onlangs moest hij iemand in de gevangenis verzorgen. Daarvoor was hij in Guinee-Bissau op een humanitaire missie in de strijd tegen Ebola. En recent sloot hij zich aan bij teams die waren opgezet om Covid-19 te bestrijden. Hij geeft toe dat hij tijdens de lockdowns op zijn werk vooral te lijden had onder het feit dat hij voor langere periodes van zijn gezin gescheiden was. "Het is niet makkelijk voor mij."

Een biecht die alles veranderde

Tiago groeide op in een christelijk gezin, maar hij geeft toe dat hij weinig vorming heeft gehad: "Ik had al enkele jaren niet meer gebiecht toen ik uiteindelijk besloot weer te gaan. De priester behoorde tot de Priestergenootschap van het Heilig Kruis, hoewel ik dat toen nog niet wist. Ik wilde een zonde opbiechten die ik op het puntje van mijn tong had liggen, maar die me zwaar viel. Ik voelde me niet in staat om het te zeggen. Toen ik het uiteindelijk deed, sprak de priester geen enkel woord van veroordeling."

"Ik kwam uit de biechtstoel met een gevoel van buitengewone opluchting en ik was vol dankbaarheid jegens God die mij de genade had geschonken om die priester tegen te komen op zo'n moeilijk moment in mijn leven, toen ik iets op mijn geweten had dat ik zo moeilijk kon opbiechten".

Intensief werk en de zorg voor een gezin

Enige tijd later, toen hij zich op zijn huwelijk voorbereidde, kreeg hij belangstelling voor een diepere christelijke vorming. En het was toen dat hij kennis maakte met Opus Dei en de boodschap van de heilige Jozefmaria.

Tiago zegt dat hij zich bewust werd van het belang van vorming voor het gezinsleven, voor zijn huwelijk en voor de opvoeding van hun kinderen. "Uiteindelijk vroeg ik om toelating tot het Werk en vandaag ben ik een surnumerair. Men wordt altijd gevormd. Net als in mijn beroep houdt de opleiding in het Werk nooit op, en mijn christelijke vorming zal duren tot het einde van mijn dagen."

Hij is zich ervan bewust wat er komt kijken bij het combineren van gezinsleven, werk en zijn relatie met God. En dus maakt hij gebruik van reizen en vrije tijd om zijn relatie met God te voeden, terwijl hij streeft zo goed mogelijk te werken en dit aan God aan te bieden, zodat het gebed wordt. "Tijdens werk, vooral tijdens moeilijkheden, probeer ik te bidden, en dan steek ik mezelf in mijn werk. Als ik een e-mail verstuur, of een telefoongesprek voorbereid, bid ik op dat moment."

Ten slotte zegt hij dat hij in Opus Dei mensen heeft ontmoet die voor hem zorgen en hem steunen in zijn relatie met God. "Nu voel ik me nooit alleen."