Een vuilniswagen in Singapore

Augustine Long pokerde, gokte bij de paardenraces en had een gat in zijn hand tot zijn geestelijke inkeer, die hem hielp “het gokken achter me te laten, vast werk te vinden, mijn gezin uit te breiden en dagelijks de rozenkrans te bidden.”

Ik was een gokker, ik pokerde, wedde mee bij de paardenraces en gaf al het geld uit wat in mijn handen kwam. Tot mijn geestelijke bekering. Hierdoor kon ik het gokken achter me laten, vast werk vinden, mijn gezin uitbreiden en dagelijks de rozenkrans bidden. Ik ben nu vrachtwagenchauffeur en haal oud papier op voor recycling. Ik verzamel ook alles wat extra geld kan opleveren, zoals aluminiumblikjes. Voor de opvoeding van mijn vier kinderen ben ik nog intensiever op zoek naar recyclingmateriaal.

Een deel van mijn bekering dank ik aan het Opus Dei, dat mij heeft geholpen de inhoud van mijn geloof beter te kennen. Dit verklaart ook mijn gezinsuitbreiding met twee kinderen. Ik zie er nu naar uit om elke dag naar huis te gaan en daar ontvangen te worden door de liefde en het enthousiasme van mijn kinderen.

Ik geef mijn vrienden vaak een bidprentje van de stichter van het Opus Dei. Ik vraag God de kracht om dit vaker te durven doen. Ik heb namelijk zelf ondervonden hoe machtig zijn voorspraak is: die werkt echt.

De vrachtwagen waarmee ik papier ophaalde was twintig jaar oud. Dat hield in dat hij niet meer de weg op mocht. Ik kreeg een lening om een andere te kopen, maar er was een enorm lange lijst geïnteresseerden in trucks. Ik leek nooit aan de beurt te komen, ook al ging ik vaak naar de verkoper. Ik was bang dat anderen misschien zouden voordringen. Mijn vrees werd met de dag groter, want met vier monden te voeden had ik om te overleven echt een truck nodig.

Een vriend raadde me aan een noveen te houden tot de zalige Jozefmaria en dat deed ik toen. De dagen gingen voorbij en niets wees erop dat de vrachtwagen zou komen. Ik begon de moed te verliezen. Maar op de laatste dag van de noveen belde de verkoper me op om te zeggen dat mijn truck klaar stond. Ik ben ervan overtuigd dat de zalige Jozefmaria voor deze gunst heeft gezorgd.

Vanaf dat moment dank ik de zalige Jozefmaria elke keer als ik op weg ga. Ik heb zijn bidprentje achter de voorruit geplaatst zodat andere chauffeurs het kunnen zien en ook om mezelf te herinneren aan de grote gunst die hij mij verleend heeft.

Augustine Long // Chinese Catholic News (Singapore)