Opus Dei

De Kerk is tegelijk menselijk als goddelijk. Zij leeft en handelt in de wereld, maar haar doel en kracht liggen niet hier op aarde, maar in de hemel. De Kerk zoekt alleen het heil van de mensheid, maar ze houdt zich ook bezorgd over tijdelijke zaken. Elke christelijke gelovige neemt deel aan de zending van de Kerk overeenkomstig zijn of haar levensstaat en roeping en de ontvangen gaven.

De Kerk is een gestructureerde gemeenschap waarin sommigen de opdracht hebben om anderen te leiden. De bijstand van de Heilige Geest aan de hele Kerk, opdat zij niet zou dwalen in het geloof, wordt ook gegeven aan het leergezag opdat het getrouw en authentiek het Woord van God zou onderwijzen. De Kerk heeft altijd alleen gedoopte mannen tot het priesterschap geroepen; Ze heeft zich gebonden gevoeld door de wil van Christus, die alleen mannen als apostelen koos.

De prelaat van het Opus Dei moedigt aan om de roeping tot het Opus Dei met dankbaarheid en trouw te beleven, door de geest en de familietraditie ervan levend te houden met liefde en apostolische creativiteit.

Tijdens Zijn hele leven heeft Christus duidelijk gemaakt hoe Zijn Kerk eruit zou komen te zien. De Kerk is de gemeenschap van allen die de herscheppende genade van de Geest hebben ontvangen waardoor ze kinderen van God worden. Alle gedoopten delen in het gemeenschappelijke priesterschap. Ze zijn geroepen om mannen en vrouwen in een relatie met God te brengen. De oecumenische beweging is een kerkelijk doel dat streeft naar zichtbare eenheid onder christenen in de ene Kerk die door Christus is gesticht.

De Heilige Geest handelt in de Kerk door middel van de sacramenten. We zeggen vaak dat de Heilige Geest als de ziel van de Kerk is, omdat Hij daarin sommige van de functies vervult die de ziel in het lichaam vervult. Hij brengt de Kerk tot leven, zet haar aan om Zijn missie uit te voeren, verenigt haar in liefde. Hij is de innerlijke leraar die in ons hart spreekt, die ons de geheimen van God onthult, die ons helpt te onderscheiden wat God welgevallig is.

De Eucharistie vaak bijwonen is het levende antwoord op Zijn belofte om bij ons te blijven: als Hij elke dag bij mij is, wil ik ook elke dag bij Hem zijn.

Jezus accepteerde vrijwillig het fysieke en morele lijden dat werd opgelegd door het onrecht van de zondaars. Het kruis van Christus is bovenal de manifestatie van de genereuze liefde van de Drie-eenheid voor de mensheid, een liefde die ons redt. Het mysterie van het Kruis, aanwezig in de sacramenten, leidt ons naar een nieuw leven. Door de verrijzenis van Jezus heeft God een nieuw leven ingewijd, het leven van de komende wereld, en dit beschikbaar gemaakt voor de mensheid.

Jezus is de enige Zoon van God die mens werd voor onze verlossing. Hij is volmaakt God en volmaakt mens. Hij nam onze materiële en lichamelijke conditie aan, onderhevig aan vele behoeften, om ons te redden van onze zonden. Maria is werkelijk de Moeder van God omdat Degene die zij als mens verwekte, door het werk van de Heilige Geest, de eeuwige Zoon van de Vader is.

Jezus stuurde de apostelen de wereld in om “het evangelie te verkondigen aan heel de schepping” (Mc 16,15) De inhoud van dat evangelie is wat Jezus in Zijn aardse leven zei en deed. De vier verslagen van Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes zijn het resultaat van een lang compositieproces. De Evangelies zijn geen boeken die Jezus als een figuur uit het verleden presenteren: ze zijn een levend woord, en daarin is Jezus altijd levend.

Als Christus ons in zijn Kerk de hand reikt en ons zijn mantel laat aanraken, is zijn heiligheid zelf de kracht die van hem uitgaat. Zo transformeert hij ons, zodat wij kunnen delen in "de breedte, de lengte, de hoogte en de diepte" van Zijn hart. Negende artikel in de reeks ‘strijd, nabijheid, missie’.