Opus Dei

Een interview (29-10-2025) met Fernanda Zaidan Lopes, scheikundige (Brazilië, 1986) en sinds vier jaar voorzitter van het voorbereidingscomité voor het honderdjarig bestaan van het Opus Dei, dat tussen 2028 en 2030 zal worden gevierd. In een gesprek met Mundo Cristiano in Rome vertelt ze over haar werkzaamheden en de grootste uitdagingen van dit internationale project.

De prelaat van het Opus Dei roept op tot naastenliefde, door de armoede en het lijden in de wereld het hoofd te bieden met gebed, dienstbaarheid en concrete hulp, en door te herinneren dat liefde voor de naaste onlosmakelijk verbonden is met liefde voor God.

Ons werk draagt niet alleen bij aan het goddelijke scheppingsplan, maar kan ook deel uitmaken van het werk van verlossing. Wanneer het in Christus wordt gedaan, met naastenliefde en een priesterlijke ziel, wordt het tot middel van heiliging en omvorming van de wereld. Dat is hoe het dagelijks werk een eucharistisch offer wordt en daarmee een weg tot God.

In de Video van de Paus van november vraagt de Heilige Vader ons te bidden voor allen die worstelen met gedachten aan zelfmoord. Hij herinnert ons eraan dat we allemaal kwetsbaar zijn en dat christelijke gemeenschappen gastvrij, luisterbereid en vol hoop moeten zijn.

Op 1 november vieren we het feest van Allerheiligen en wanneer we elke zondag tijdens de Mis het Credo uitspreken, zeggen we: “Ik geloof in de gemeenschap van de heiligen” — maar wat is de gemeenschap van de heiligen precies? Wat bedoelen we met deze uitdrukking?

Op het moment dat Sandra haar eerste stap in een centrum van het Opus Dei had gezet was ze ongelovig. Een vriendin had haar uitgenodigd. Nu, inmiddels vijftien jaar later, is ze geassocieerd lid. Ze vertelt over haar ontmoeting met God die ze als Vader leerde kennen.

De sacramenten zijn werkzame tekenen van genade. Heiligmakende genade is een vaste en bovennatuurlijke gesteldheid die de ziel vervolmaakt om haar in staat te stellen met God te leven. De zeven sacramenten komen overeen met alle fasen en belangrijke momenten van het leven van iedere christen: de sacramenten geven geboorte en groei, genezing en zending aan het christelijk geloofsleven. Zij vormen een geordend geheel, met de Eucharistie als middelpunt, aangezien zij de Auteur van de sacramenten zelf bevat.

Het verrezen lichaam zal echt en materieel zijn, maar geen aardse of sterfelijke aard hebben. Het raadsel van de dood kan alleen worden begrepen in het licht van de verrijzenis van Christus en onze eigen verrijzenis in Hem. Het eeuwige leven geeft de ultieme en blijvende betekenis aan het menselijk leven, aan ethische inzet, aan vrijgevige toewijding, aan zelfopofferende dienstbaarheid, en aan de inspanning om Christus’ leer en liefde aan alle zielen door te geven.

Ale is Boliviaanse, moeder van twee kinderen, psychotherapeute en arts. Ze heeft een groot deel van haar leven gewijd aan maatschappelijk werk. Geïnspireerd door de leer van de heilige Jozefmaria begreep ze al vroeg dat armoede niet alleen materieel is, maar ook een gebrek aan liefde en aan God. Zij en haar man besloten zich in te zetten voor sociale rehabilitatieprogramma's. Toen hij bij een ongeval om het leven kwam, besloot Ale hun werk voort te zetten, gesterkt door haar geloof.

Het goede nieuws van de Verlossing vereist dat de Kerk aanwezig is in de wereld. Het evangelie is een verkondiging van de omvorming van de wereld naar Gods plan. De sociale leer van de Kerk maakt deel uit van de sociale moraaltheologie, die voortkomt uit een christelijke opvatting van de mens en het politieke leven. De sociale moraal van de Kerk leert dat geestelijke en morele goederen belangrijker zijn dan materiële goederen.