Vakantie om als gezin bij elkaar te zijn

Vakantie is synoniem aan zowel leuke dingen doen als gastvrijheid en is een uitgelezen periode om met het hele gezin weer bij elkaar te zijn. De invulling ervan is niet altijd vanzelfsprekend. Bertrand en Bernadette, leden van het Opus Dei en ouders van zes kinderen tussen de 13 en 24 jaar, vertellen over hun ervaringen.

Hoe zouden jullie de zomervakantie willen omschrijven?

Het is een moment van rust. Wanneer iedereen ontspannen is, communiceren we gemakkelijker en wordt de onderlinge band versterkt. We zien elkaar veel vaker en delen de dingen veel intenser met elkaar.

Hoe uit te rusten zonder je te vervelen? 

We proberen eenvoudige maar leuke activiteiten te doen. We zijn relaxter over de tijden: opstaan wanneer je wilt (vóór 11.00 uur), maar gaan slapen niet (uiterlijk 24.00 uur), laat lunchen, na ‘s ochtends met z’n allen te hebben geklust, om vervolgens heerlijk te ontspannen in het zwembad.

Een goede maaltijd is belangrijk: goed eten versterkt en verblijdt de harten! Bij ons komt iedereen aan tafel, netjes gekleed uit respect voor de anderen.

Voor wat betreft de activiteiten geven wij de voorkeur aan gezelschapspelletjes waaraan iedereen van alle leeftijden kan deelnemen. We lezen vaak, met name na de lunch, maar meer ook niet.

Daarentegen, geen beeldschermspelletjes meer. We hebben dat één keer gedaan, en geconstateerd dat je voor een beeldscherm geen familiesfeer kunt opbouwen!

Hoe betrekken jullie de kinderen in het huishouden?

We hebben de gewoonte om samen te klussen, ieder naar eigen kunnen: schilderen, hout hakken, vasthouden van de kruiwagen door de jongeren…

Iedereen helpt vooral een handje mee. Mama kookt nooit alleen. En bij ons is geen specifieke taakverdeling! Iedereen kan tafel dekken, een maaltijd bereiden, boodschappen doen, de was sorteren, ophangen, etc.

Is er altijd volledige instemming met de ouderlijke plannen?

Natuurlijk niet! Maar we staan er bijvoorbeeld op om met z’n allen in de bergen te wandelen. Zelfs als sommigen geen zin hebben om mee te gaan – door geen bergschoenen aan willen te trekken of anderszins – zijn alle kinderen gedurende de tocht, door de familiesfeer en de geïmproviseerde spelletjes, uiteindelijk toch wel tevreden. Vaak wordt de wandeling afgesloten met een min of meer voorspelbare lekkernij (pannenkoeken, een ijsje of eten in een restaurant, etc.)

Wat doen jullie zodat de oudere kinderen met hun ouders meegaan op vakantie?

Wij kunnen onze kinderen niet verplichten om alles samen met ons te doen, vooral vanaf 15-16 jaar. Een gezamenlijk project en een feestelijke sfeer vergemakkelijken de dingen: een week op het water (in de bergen of op de fiets), het buitenhuisje opknappen, etc. Wanneer de kinderen weten dat er een uitdaging is, in een enthousiaste en hartelijke omgeving, hebben ze zin om mee te doen.

En God, in dit alles?

Zondag is de belangrijkste dag van de week. Iedereen kleedt zich netjes voor de Mis. Ook de maaltijd is meer speciaal (aperitief, dessert…)! Overigens, de kinderen weten dat wij iedere dag naar de Mis gaan, een moment van gebed hebben en de rozenkrans bidden. Als ze dat willen, kunnen ze met ons meedoen. Maar we dwingen hen nooit.

Kinderen alleen op vakantie laten gaan, met vrienden, kan zorgen met zich meebrengen. Zouden jullie jullie ervaring met ons willen delen?

Kinderen naar een vreemd land sturen, of op kamp, zonder er het kader van te kennen, kan in onze ogen een werkelijk risico inhouden: slecht gezelschap, drugs, alcohol… We zijn dus erg oplettend. Als een van de kinderen met vrienden weg wil, zien we, zoals iedere ouder, erop toe te weten met wie, waar, wanneer en hoe.

Een geslaagde vakantie, is dat een vakantie waarin iedereen altijd tevreden is?

Wij zijn geen modelgezin! Ook bij ons zijn er spanningen en conflicten tussen de kinderen of met de ouders. Een probleem wordt het wanneer je er niet in slaagt om te relativeren. Je hebt een leuke vakantie als je erin slaagt crises te managen en altijd een gevoel van humor te behouden.

En kunnen de ouders toch een beetje uitrusten?

Tijdens de vakantie proberen we een uur per dag en een dag per week met z’n tweeën door te brengen, om even met elkaar te zijn. Er luidt een gezegde: “De vrouw maakt het gezin”: als het goed gaat met de vrouw, zal het goed gaan met het gezin, zullen de kinderen gelukkig zijn. De vrouw vermag alles. Zij heeft dus de plicht om te zorgen dat het goed met haar gaat en dat zij plezier heeft. Dat is de sleutel tot het succes! Dat is haar verantwoordelijkheid en die van haar man.