Na súa ilusión por ensinar aos seus fillos para vivir a fe de maneira atractiva, Robin coñeceu o proxecto “Teaching families to ao vivo catholic all year” (Ensinar ás familias para vivir católicamente todo o ano), dunha influencer católica, Kendra Tierney.
Xunto a Lara e Chapel, amigas e emprendedoras da iniciativa para que os nenos aprendan a adorar a Jesús na Eucaristía, animáronse a poñer en práctica un das actividades de Kendra Tierney: Saint costumes for kids (Disfraces de santos para nenos), e convidaron os nenos a participar na adoración disfrazados do seu santo ou santa favorita.
A influencer norteamericana relata nun libro e en vídeos como ensina aos seus fillos a fe dunha maneira que sexa verdadeira, atractiva e que dure toda a vida. E propón consellos sobre maneiras de presentar en familia o calendario litúrxico todo o ano, preparando por exemplo a comida típica do país de cada santo. Por exemplo, fálalles de Santo Tomás de Aquino cociñando ese día espaguetis italianos; ou o día de San Francisco de Asís, doando abrigos a quen máis os necesita.
Marabillada Robin por todas as posibilidades que se lle abrían, “expúxenllo a Ségolène e Lara e lanzámonos a tentar facelo”. Os nenos chegaron e fixeron a súa oración durante uns minutos, tamén cos adultos: as súas familias, pais, avós e irmáns.
Familias que queren educar cristianamente aos seus fillos
“Foi moi bonito estar con xente de todas as parroquias. Ás veces estamos só con xente do colexio dos teus fillos e o compartir con outras familias que tamén están a loitar para transmitir a fe dunha maneira apetecible aos seus fillos é moi gratificante. Os nenos disfrázanse, e para iso levamos vestimentas dabondo por se algún neno non trae a súa e quere elixir. Despois hai unha boa merenda que achega cada unha das familias e que compartimos; hai múltiples xogos cos que os nenos o pasan estupendamente”, conta unha delas.
“Todo isto fai máis doado transmitir a fe aos meus fillos de 4, 6 e 9 anos, están a lume de biqueira cos santos durante varios días. Soamente con este motivo xa estamos a falar de santos na casa e achéganse máis a eles”, conta Robin.
Lara comenta que os disfraces foron moi variados: Santa Teresa de Liseaux, Santa Inés, Santa Juana de Arco, san Josemaría Escrivá, Santa Josefina Bakhita, San Francisco de Asís, San Martín, Santa Narcisa, Santiago Apóstolo, santa Jacinta, un anxo, os pastorciños de Fátima, varias princesas santas, Santa Zita de Borbón, Santa Clara de Asís, San Xoán XXIII que tivo unha tempada na que foi militar, santa Juana de Altamira…, e así ata máis de 50.
Explica tamén como prepararon unha sala con globos, debuxos de santos, moitos chuches e varios talleres: nun deles os nenos podían facer o seu propio rosario con variedades de bolsas de cores, pulseiras ou medallas coa Virxe Milagrosa ou para colorear a estampa dalgún santo. Nada que envexar á influencer…
Todos os Santos, unha festa alegre
“Quixemos - engade Ségolène- que os nosos fillos tamén tivesen unha festa nesta época, que o pasasen moi ben, pero non co ambiente de morte, senón cun ambiente de santidade. Nos xogos tiñamos un truco-trato, versión quero ser santo, colorea a túa estampa, taller de rosario e xogos: como o das cadeiras musicais de Santa Cecilia, estación Can de San Roque ou a estacion San Antonio. As chuches tamén eran temáticas: linguas do espírito santo, ladrillos da Igrexa, nubes de ceo…”.
Ségolène conta que ela celebrou esta festa por primeira vez no ano 2000, co nome deHollywins —xogo de palabras inglesas que significa «A santidade vence»—, para redescubrir a festa de Todos os Santos e contrarrestar así o efecto ao actual culto pagán da morte, o Halloween, especialmente estendido en Estados Unidos.
“En San Xoán Paulo II, de Navia (Vigo), é o segundo ano que o facemos -di Ségolène- e asistiron máis de 50 nenos e as súas familias; viñeron de parroquias distintas e de idades moi diferentes, desde bebés ata adolescentes, estes últimos axudáronnos a organizar os xogos e a atender os distintos postos”.
“Para os nenos -di unha das nais- o exemplo dos santos debe perdurar de xeración en xeración, son os seus heroes no tempo, un modelo e un exemplo para seguir, e non deberían substituírse polos heroes dos contos, os cantantes ou deportistas de fama, que en realidade son perecedoiros, e é que para os que aínda peregrinamos na terra, a vida e o exemplo dos santos é unha axuda para alcanzar o ceo, esa meta á que todo cristián está chamado”.