W maju 1974 roku, św. Josemaria rozpoczął swoją drugą podróż katechetyczną do Ameryki , w czasie której zamierzał odwiedzić następujące kraje: Brazylia, Argentyna, Chile, Peru, Ekwador i Wenezuelę.

Jednak siłę ducha Założyciela Opus Dei powstrzymał opór ciała, które osłabło. Przez intensywną pracę w Brazylii i Argentynie, w Chile zachorował na anginę, która zaczęła się komplikować po dotarciu do Peru; do tego później dołączyła się choroba wysokościowa w Ekwadorze. Jego stan zdrowia znacznie się pogorszył.

Prałat Javier Echevarría wspomina, że musieli "odkładać podróż, którą mieli uwzględnioną w pierwotnych planach, czasami ze względu na warunki atmosferyczne, innym razem ze względu na słaby stan zdrowia św. Josemarii, który uniemożliwiał uczestnictwo w przewidzianych masowych spotkaniach.

Za każdym razem ksiądz Alvaro dawał nam przykład zachowania, zachęcając, wspierając, milcząc, kiedy św. Josemaria nie dawał fizycznie rady i musiał poddawać się leczeniu, które go wyczerpywało.

Skoro zawsze był wiernym synem Założyciela, w tych miesiącach prawdziwego umęczenia fizycznego świętego Josemarii, ks. Alvaro trwał zawsze u jego boku z uwagą, która była dowodem jego wierności Bogu, poprzez lojalną służbę temu, którego Pan Bóg wybrał, aby rozpocząć drogę Opus Dei”.

29 stycznia 1975 roku św. Josemaria chciał wznowić katechezę w Wenezueli i Gwatemali, która przeciągnęła się na luty. W stolicy Gwatemali miało miejsce pewne zdarzenie, drobne jednak pełne znaczenia. 19 lutego ksiądz Alvaro obchodził imieniny i podczas spotkania, w którym uczestniczyła znaczna grupa wiernych Opus Dei, ktoś zapytał Ojca: „Jak być wiernym jak ksiądz Alvaro?”.

Natychmiast wszyscy obecni zareagowali gromkimi oklaskami, do których z wielką radością dołączył się św. Josemaria.

Tłumaczenie fragmentu z książki:"Álvaro del Portillo. Un hombre fiel". Javier Medina Bayo // Ediciones Rialp - 2012