Św. Josemaría Escrivá urodził się w 1902 r. jako jeden z sześciorga rodzeństwa w hiszpańskiej miejscowości Barbastro. Już w okresie dzieciństwa doświadczał wielu egzystencjalnych krzyży, najpierw głęboko przeżył śmierć trzech sióstr, później został doświadczony biedą materialną, gdy jego ojciec stracił majątek. Bolesne doświadczenia bardzo mocno wpłynęły na proces kształtowania się jego charakteru. Z naturalnie radosnego i pełnego optymizmu młodzieńca stał się przedwcześnie dojrzałym i poważnym mężczyzną.
Wszyscy jesteśmy powołani do świętości - to zdanie wydaje się dla nas oczywiste. Ale mogłoby tak nie być, gdyby 90 lat temu pewien młody ksiądz nie przeżył pewnych rekolekcji.
ŚLADY NA ŚNIEGU
"Nasz Pan, nie bacząc na mnie, przygotowywał mnie poprzez na pozór mało znaczące wydarzenia, aby obudzić w mojej duszy boski niepokój" Młody Josemaría dostrzegł pewnego mroźnego dnia ślady bosych stóp na śniegu. Wkrótce okazało się, że należały one do pewnego karmelity, posługującego wśród najuboższych. To wydarzenie, pokazujące wielkie poświęcenie i oddanie Bogu mnicha, bardzo głęboko wstrząsnęło chłopcem. Właśnie wtedy w jego umyśle zrodziło się pytanie: ,A co ja mogę ofiarować Bogu"?
FORMACJA KAPŁAŃSKA
Drogę ku Chrystusowemu Kapłaństwu Josemaría rozpoczął w 1918 r. Najpierw w Logroño, następnie w Saragossie, równolegle rozpoczyna studia prawnicze. W 1924 roku umiera jego ojciec, a on staje się głową rodziny. Wreszcie w 1925 r. przyjął święcenia kapłańskie. Pierwsze lata kapłaństwa poświęcił posłudze wśród ubogich i chorych. czytaj dalej