Specjalista od życia codziennego

Publikujemy artykuł kleryka Jędrzeja Grobelnego, alumna trzeciego roku Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu ("Vox Nostra" 2(85)/2018).

Św. Josemaría Escrivá urodził się w 1902 r. jako jeden z sześciorga rodzeństwa w hiszpańskiej miejsco­wości Barbastro. Już w okresie dzie­ciństwa doświadczał wielu egzysten­cjalnych krzyży, najpierw głęboko przeżył śmierć trzech sióstr, później został doświadczony biedą material­ną, gdy jego ojciec stracił majątek. Bolesne doświadczenia bardzo moc­no wpłynęły na proces kształtowa­nia się jego charakteru. Z naturalnie radosnego i pełnego optymizmu młodzieńca stał się przedwcześnie dojrzałym i poważnym mężczyzną.

Wszyscy jesteśmy powołani do świętości - to zdanie wydaje się dla nas oczywiste. Ale mogłoby tak nie być, gdyby 90 lat temu pewien młody ksiądz nie przeżył pewnych rekolekcji.

ŚLADY NA ŚNIEGU

"Nasz Pan, nie bacząc na mnie, przygotowywał mnie poprzez na pozór mało znaczące wydarzenia, aby obudzić w mojej duszy boski niepo­kój" Młody Josemaría dostrzegł pew­nego mroźnego dnia ślady bosych stóp na śniegu. Wkrótce okazało się, że należały one do pewnego karme­lity, posługującego wśród najuboż­szych. To wydarzenie, pokazujące wielkie poświęcenie i oddanie Bogu mnicha, bardzo głęboko wstrząsnę­ło chłopcem. Właśnie wtedy w jego umyśle zrodziło się pytanie: ,A co ja mogę ofiarować Bogu"?

FORMACJA KAPŁAŃSKA

Drogę ku Chrystusowemu Ka­płaństwu Josemaría rozpoczął w 1918 r. Najpierw w Logroño, na­stępnie w Saragossie, równolegle rozpoczyna studia prawnicze. W 1924 roku umiera jego ojciec, a on staje się głową rodziny. Wreszcie w 1925 r. przyjął święcenia kapłańskie. Pierw­sze lata kapłaństwa poświęcił posłu­dze wśród ubogich i chorych. czytaj dalej