Volgens Pierpaolo Donati, hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Bologna en lid van het organiserend comité, “wil het congres de kern van de boodschap van Josemaría Escrivá nader bestuderen, welke samengevat kan worden in de woorden ‘de grootsheid van het gewone leven’. Met zijn onderricht spoort de zalige ons aan de uiteindelijke betekenis van het leven – Christus – niet op verborgen plaatsen, in ruimten ‘buiten de wereld’ te zoeken, maar in het binnenste van alledag”.
De deelnemers zullen onderwerpen bespreken met betrekking tot gezin, wetenschap, opvoeding, onderwijs en integratie in de samenleving; dit alles in het licht van de boodschap van de zalige Josemaría. Daarnaast worden er gedurende de congresdagen nog andere onderwerpen onder de loep genomen, zoals ontwikkeling, arbeid, jeugd, saamhorigheid, publieke opinie, kunstzinnige scheppingskracht, priesterschap.
De 111 lezingen en inleidingen zullen doordrenkt zijn van de grootsheid van het gewone leven in het licht van het onderricht van de zalige Josemaría. Zo zal de Noorse hoogleraar en volksvertegenwoordigster Janne Haaland Matlary het werk of de arbeid benaderen als weg tot heiligheid; professor Giorgio Rumi, hoogleraar in de hedendaagse geschiedenis aan de Universiteit van Milaan zal ingaan op de historische en culturele context waarbinnen Josemaría Escrivá zijn ambt uitoefende; de theoloog en priester uit Kenia Charles Nyamiti spreekt over de actualiteit van zijn boodschap voor het Afrikaanse continent vanuit het oogpunt van inculturatie; Evgeni Pazukhin, Russisch filosoof zal het persoonlijk en algemeen belang van de boodschap van de zalige Josemaría voor de Slavische wereld analyseren. Een islamitische econoom, de Libanees El-Hallil, zal enige onderwerpen met betrekking tot ontwikkeling voor zijn rekening nemen.
Volgens mgr. Lluís Clavell, rector Van de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis, is het geen toeval, dat een van de bekendste homilieën van Josemaría Escrivá als titel heeft meegekregen De wereld hartstochtelijk liefhebben. Zijn onderricht zet de mens ertoe aan na te denken over een wereld met engagement, liefde, met dienstbaarheid die verwerkelijkt wordt in een geest van samenwerking, openheid, oprechte dialoog. Daarom is het congres opgezet rond onderwerpen als vooruitgang van de persoon, van gerechtigheid en vrede.
Het congres gaat ook in op het christelijk geloof en de onderscheiden facetten van het dagelijks leven, zoals sociale integratie en opvoeding, specifieke jeugdvraagstukken, creativiteit in de kunst en de ontwikkelingsproblematiek. Deze worden behandeld in achttien workshops. In dit onderdeel treden de meeste sprekers op, zo’n 260, die gespecialiseerd zijn in de verschillende thema’s.
Wij willen, stelt Marta Manzi, een nader denken op gang brengen over het geloof als element van vrede en vriendschap waarmee de vooroordelen overwonnen worden die het geloof juist beschouwen als ruggesteun van geweld of verdeeldheid onder de mensen. De verkondiging van Josemaría Escrivá – voegt Manzi er aan toe – is een ononderbroken oproep geweest tot aandacht in deze richting: leren samen te leven en samen te werken, zonder belang te hechten aan de culturele achtergrond, de geloofsovertuiging, de maatschappelijke herkomst, politieke overtuiging; zo zal het werk van man of vrouw een moment van eenheid en middel tot dienstbaarheid worden.
Gedurende de eerste dagen van januari vinden er activiteiten plaats die een link hebben met het congres, zoals de presentatie van een documentaire over de boodschap van Josemaría Escrivá van de hand van Alberto Michelini ( 7 januari), de aanbieding van een herdenkingszegel uitgegeven door de Italiaanse posterijen (8 januari), een uitvoering van koormuziek in het Auditorio Nazionale di Santa Cecilia ten bate van het Centre Hospitalier Monkole in Congo (10 januari), en de audiëntie bij de heilige Vader als afsluiting van het congres (12 januari). De gedachtenis van de geboorte van Josemaría Escrivá op 9 januari vindt plaats tijdens een geconcelebreerde Eucharistieviering.
Tijdens de persconferentie heeft Marta Manzi verder nog een aantal activiteiten bekend gemaakt die in het kader van het eeuwfeest in drie landen georganiseerd zijn. Zij deelde mee, dat het gaat om gebeurtenissen die gekenmerkt worden door saamhorigheid of solidariteit met als doel, dat mensen nader tot God komen en de blijdschap ontdekken van het christelijk leven. Zij vermeldde bijvoorbeeld de ingebruikneming van het Institute for Industrial Technology in Lagos, Nigeria, (een school voor beroepsonderwijs met als doel het vergemakkelijken van de toetreding tot het arbeidsproces van jongeren in de Afrikaanse hoofdstad die te kampen heeft met een hoge werkloosheid), het opstarten in Colombia van de landbouwvakschool Guatanfur en de bouw van twee poliklinieken in respectievelijk Venezuela (Petare) en México (Toshi).