Meer dan ooit is het vandaag een tijd om in vereniging met Christus te bidden, vol dankbaarheid jegens Johannes Paulus II. Dag in dag uit heeft hij zich tot het laatste moment volledig ingezet voor zijn taak als vader en herder.

Kinderlijke dankbaarheid vermengt zich met een diep en sereen verdriet. Gedurende bijna 27 jaar hebben wij Johannes Paulus II met hart en ziel leren beminnen. Zijn heengaan verscheurt ons hart.

Door het geloof weten wij dat Johannes Paulus II “over de drempel van de hoop” is gegaan. Met zijn kenmerkende goedheid en rust wacht hij op ons in de hemel, waar wij allemaal naar uitzien. Het geloof geeft ons een bovennatuurlijke rust: wij kunnen het verdriet niet wegwissen, maar wij hebben de serene overtuiging dat God het beste heeft voorbereid voor deze zo trouwe dienaar van zijn Kerk.

Het is ook het moment om te bidden voor de komende paus. Als katholieken bieden wij hem reeds al onze kinderlijke genegenheid aan. Ik vraag God dat Hij hem genade en hulp schenkt bij de vervulling van zijn verantwoordelijke taak.

Zelf neem ik in vertrouwen mijn toevlucht tot de bescherming van Johannes Paulus II. Ik vraag deze goede en trouwe dienaar van de Heer dat hij tegenover God ten beste spreekt voor zijn opvolger.

+ Javier Echevarría

Prelaat van het Opus Dei