Opus Dei

Het verlies van het zondebesef heeft geleid tot het verlies van het besef van de noodzaak van verlossing, en dus tot het vergeten van God door onverschilligheid. Maar de overwinning van Christus aan het kruis is een uitdrukking van Zijn barmhartigheid jegens ons, een verzekering dat “liefde sterker is dan zonde.” Barmhartigheid is de fundamentele wet die het hart van ieder mens zou moeten leiden als hij of zij kijkt naar een broeder of zuster die hij of zij op het levenspad tegenkomt.

De sacramenten zijn werkzame tekenen van genade. Heiligmakende genade is een vaste en bovennatuurlijke gesteldheid die de ziel vervolmaakt om haar in staat te stellen met God te leven. De zeven sacramenten komen overeen met alle fasen en belangrijke momenten van het leven van iedere christen: de sacramenten geven geboorte en groei, genezing en zending aan het christelijk geloofsleven. Zij vormen een geordend geheel, met de Eucharistie als middelpunt, aangezien zij de Auteur van de sacramenten zelf bevat.

De prelaat van het Opus Dei roept op tot naastenliefde, door de armoede en het lijden in de wereld het hoofd te bieden met gebed, dienstbaarheid en concrete hulp, en door te herinneren dat liefde voor de naaste onlosmakelijk verbonden is met liefde voor God.

Ons werk draagt niet alleen bij aan het goddelijke scheppingsplan, maar kan ook deel uitmaken van het werk van verlossing. Wanneer het in Christus wordt gedaan, met naastenliefde en een priesterlijke ziel, wordt het tot middel van heiliging en omvorming van de wereld. Dat is hoe het dagelijks werk een eucharistisch offer wordt en daarmee een weg tot God.

In de Video van de Paus van november vraagt de Heilige Vader ons te bidden voor allen die worstelen met gedachten aan zelfmoord. Hij herinnert ons eraan dat we allemaal kwetsbaar zijn en dat christelijke gemeenschappen gastvrij, luisterbereid en vol hoop moeten zijn.

Op 1 november vieren we het feest van Allerheiligen en wanneer we elke zondag tijdens de Mis het Credo uitspreken, zeggen we: “Ik geloof in de gemeenschap van de heiligen” — maar wat is de gemeenschap van de heiligen precies? Wat bedoelen we met deze uitdrukking?

Op het moment dat Sandra haar eerste stap in een centrum van het Opus Dei had gezet was ze ongelovig. Een vriendin had haar uitgenodigd. Nu, inmiddels vijftien jaar later, is ze geassocieerd lid. Ze vertelt over haar ontmoeting met God die ze als Vader leerde kennen.

Het goede nieuws van de Verlossing vereist dat de Kerk aanwezig is in de wereld. Het evangelie is een verkondiging van de omvorming van de wereld naar Gods plan. De sociale leer van de Kerk maakt deel uit van de sociale moraaltheologie, die voortkomt uit een christelijke opvatting van de mens en het politieke leven. De sociale moraal van de Kerk leert dat geestelijke en morele goederen belangrijker zijn dan materiële goederen.

Ale is Boliviaanse, moeder van twee kinderen, psychotherapeute en arts. Ze heeft een groot deel van haar leven gewijd aan maatschappelijk werk. Geïnspireerd door de leer van de heilige Jozefmaria begreep ze al vroeg dat armoede niet alleen materieel is, maar ook een gebrek aan liefde en aan God. Zij en haar man besloten zich in te zetten voor sociale rehabilitatieprogramma's. Toen hij bij een ongeval om het leven kwam, besloot Ale hun werk voort te zetten, gesterkt door haar geloof.

De prelaat van het Opus Dei moedigt aan om de roeping tot het Opus Dei met dankbaarheid en trouw te beleven, door de geest en de familietraditie ervan levend te houden met liefde en apostolische creativiteit.