Biogram Ernesto Cofiño

Jako pediatra doktor Cofiño uczynił własnym zadanie rozwiązywania problemów swojego kraju, wynikających z sieroctwa, głodu oraz braku szkolnictwa i służby medycznej.

Ernesto Cofiño Ubico urodził się 5 czerwca 1899 roku w mieście Gwatemala gdzie chodził do szkoły. W 1929 r ukończył z wyróżnieniem Wydział Medycyny Uniwersytetu w Paryżu uzyskując tytuł lekarza-chirurga. W 1933r wstąpił w związek małżeński, miał pięcioro dzieci.

Wykonywał swój zawód z wielkim poświęceniem i z godnym podziwu duchem służby, co przejawiało się tym, że nie tylko zajmował się zdrowiem fizycznym swoich pacjentów, ale także interesował się ich osobistymi problemami. Jego wielka nadprzyrodzona wrażliwość i głęboko ludzkie wyczucie spowodowały, że zaszczepiał i bronił prawa i miłości do życia; sprzyjał inicjatywom i sam wiele z nich realizował, z wielką miłością;inicjatyw na rzecz przyszłych matek, dzieci „z ulicy”, sierot; proponował rozwiązania wielu problemów społecznych. Zakładał przytułki i domy pomocy społecznej. Przez 4 lata kierował Przytułkiem Narodowym.

Był pionierem w dziedzinie badań pediatrycznych w Gwatemali, założył i prowadził Katedrę Pediatrii na Wydziale Medycyny na Uniwersytecie San Carlos (USAC) przez 24 lata. Za jego wielkie poświęcenie dla nauki przyznano mu Złoty Medal USAC, najwyższe wyróżnienie tego uniwersytetu.

Poznał Opus Dei, Prałaturę Kościoła Katolickiego założoną przez św. Josemarię de Balaguer 02 października 1928 roku, która głosi powszechne powołanie do świętości osób wszystkich stanów poprzez ich codzienną pracę; Ernesto na tej drodze znalazł odpowiedź jakiej powinien udzielić na powszechne powołanie do świętości jakie kieruje Pan do wszystkich chrześcijan. W 1956 r został Supernumerariuszem. Od tamtej chwili zbliżył się do Boga dzięki codziennej modlitwie, umartwieniu, Mszy Świętej i Komunii Św., dzięki cotygodniowej spowiedzi; wzrosła jego pobożność do Najświętszej Maryi Panny; stał się wielkim propagatorem codziennej modlitwy różańcowej; poświęcał czas na formację doktrynalno-religijną, wiele apostołował starając się przekazywać swoją radość i hojność wielu osobom, i zachęcał je do wspierania modlitwą oraz ekonomicznie różnych inicjatyw na rzecz ludzkiego i chrześcijańskiego rozwoju, w których on sam pracował z duchem poświęcenia i gotowością, aby wprowadzać w życie społeczne nauczanie Kościoła.

Współpracował w sposób heroiczny z organizacjami, które zajmowały się edukacją i szkoleniem rolników, robotników, kobiet, które nie miały wielu możliwości oraz studentów. Tę służbę dla drugiego człowieka realizował z wielkim oddaniem aż do 92 roku życia.

Zmarł na raka, po długiej i ciężkiej chorobie, którą znosił w sposób heroiczny w mieście Gwatemala aż do 17 października 1991 roku.

Osoby, które otrzymają łaski dzięki wstawiennictwu Ernesto Cofiño, proszone są o powiadomienie o tym Prałatury Opus Dei w Polsce info.pl@opusdei.org .

Za pozwoleniem Władzy Kościelnej.