Opus Dei

Van 1946 tot 1960 begon het Opus Dei het apostolaat uit te breiden naar verschillende nieuwe landen waaronder Portugal, Italië, Groot-Brittanië, Frankrijk, Ierland, Nederland, Amerika, Kenia en Japan.De suikerziekte bezorgde Jozefmaria veel last. Hij had permanent hoofdpijn, vaak dorst en overgewicht buiten andere problemen die zich voordoen bij deze ziekte.

“Weten jullie waarom het Werk zich zo geweldig heeft ontwikkeld? Omdat men ermee omgesprongen is als met een zak graan: men heeft het geslagen en mishandeld, maar de korrels zijn zo klein dat ze niet gebroken zijn, integendeel: het zaad werd naar alle windstreken uitgestrooid...” Vandaar de vreugde van de stichter toen hij de juridische weg vond die gehuwden in staat stelde om van het Opus Dei deel uit te maken.

Christus, Maria, en de Paus zijn altijd de grote liefdes van zijn leven geweest. En nu was hij uiteindelijk daar, heel dichtbij de plaatsvervanger van Christus, in de nacht van 23 op 24 juni 1946.

“Ik begon bezinningsdagen te houden - gewoonlijk duurden deze in die tijd zeven dagen - in een aantal bisdommen van Spanje. Ik was nog erg jong en ik schaamde me."

Na zijn ontsnapping naar de andere kant van Spanje en na een korte stop in Pamplona, vestigde de heilige Jozefmaria zich in Burgos. Vanuit deze basis, onder zeer armoedige omstandigheden in een land verwoest door de oorlog, ontwikkelde hij een intens apostolaat.

1936-1939.

De Spaanse Burgeroorlog is uitgebroken en gaat gepaard met een van de zwaarste godsdienstvervolgingen in de geschiedenis van de Kerk.

1928, 1929, 1930… De heilige Jozefmaria moest Gods wil vervullen maar hij had noch goed voorbereide mensen noch financiële middelen.

“Ik was 26, bezat de genade van God, een goed humeur en meer niet. En daarmee moest ik het Opus Dei verwezelijken.”

Tussen de armen, de zieken en de kinderen vond hij de kracht om het enorme project in gang te zetten dat de Heer die dag aan hem had toevertrouwd.