“De verleiding door vermoeidheid”

Ik wil je waarschuwen voor een moeilijkheid die zich kan voordoen: de verleiding door vermoeidheid of door ontmoediging. Heb je niet nog vers in je geheugen hoe je vroeger was? Dat je leven geen richting, geen doel, geen inhoud had? Een leven dat door het licht van God en door je overgave in banen werd geleid, waardoor je heel gelukkig werd? Wees niet zo dom het ene voor het andere in te wisselen. (De Smidse, 286)

Als je merkt dat je, om welke reden dan ook, niet verder kunt, stel je vertrouwen dan in Hem en zeg: Heer, ik reken op U, ik geef me aan U over, maar kom mij in mijn zwakheid te hulp!
En herhaal vol vertrouwen: Jezus, kijk naar mij, ik ben als een vieze lap; mijn leven is zo bedroevend dat ik het niet waard ben uw kind te zijn. Zeg het Hem..., zeg het Hem vaak.
En al vlug zul je zijn stem horen: Ne timeas, vrees niet! En ook: Surge et ambula, sta op en loop!
De Smidse, 287

Nog steeds aarzelend zei je me: Ik ervaar heel duidelijk periodes waarin de Heer meer van me vraagt!
Er schoot mij niets anders te binnen dan je het volgende in herinnering te brengen: Je hebt me verzekerd dat je je alleen maar met Hem wil vereenzelvigen. Waarom verzet je je dan?
De Smidse, 288

Hopelijk ben je in staat je voornemen te vervullen: “elke dag een beetje aan mijzelf sterven.”
De Smidse, 289

Ontvang berichten per e-mail

email