Joan den ostegunean, hilak 11, Emakumearen eta Neskatoaren Nazioarteko Eguna izan da Zientzian, emakumeek eta neskek zientzian eta teknologian duten zeregina aitortzeko efemeridea.

Nafarroako Unibertsitatearen bi ikertzailerekin hitz egin dugu, emakumeak bere ikerketa-eremuan duen presentziari buruzko ikuspuntua gurekin partekatzeko.

Sarali Gintsburg, Kultura eta Gizarte Institutua (ICS)

Ikerketa-arloa: Europarako migrazio masiboei buruzko hitzaldiak

Nik esango nuke emakumeak XX. mendearen hasieratik egon direla Humanitateetan. Zoritxarrez, gure ikuspen akademikoa mugatua izaten jarraitzen du: uste dut, askok oraindik ere, emakumeak mundu akademikoan, eskolako maistren barietate gisa, ikusten dituztela.

Hizkuntza eta kultura arabiarrean aditua naizenez, posizio ezin hobean nago. Emakume arabiarrekin zuzeneko sarbidea dut, eta hori ia ezinezkoa da ikertzaile maskulino batentzat, bere gizarte kontserbadore testuinguruan. Arabierazko estandarra, menderatzeari esker, gizonekin komunikatzeko aukera ere badut. Horregatik, era guztietako iturri eta materialekin lan egin dezaket.

Garatzen dudan proiektuaren esparruan, estiloak eta edukiak asko aldatzen dira autoreen generoaren arabera. Horiek aztertzeak estrategia eraginkorrak sortzeko bidea ematen digu, komunitate horietako emakumeei gizartean hobeto integratzen laguntzeko.

Elena Lacilla, Arkitektura Eskola

Ikerketa arloa: Hirigintza

60ko hamarkadan, Jane Jacobs eta Alison Smithson autore-talde nagusi baten artean sortu zirenetik, gero eta emakume gehiago dago hirigintzari buruzko ikerketan. Gaur egun, badakit gero eta emakume gehiagok ekin diotela hirigintza ikertzeko doktore-tesiari.

Uste dut emakume ikertzaileak onartuta daudela gizartean, orain nahiko ohikoa baita sariak eta beste onarpen batzuk lortzen dituzten emakumeak aurkitzea. Epaimahaien, auzitegien eta garrantzizko erakundeen parte hartzen ere. Lanean jarraitu behar da aintzatespen horretan aurrera egiten jarraitzeko eta emakume ikasle gehiagok ikerketarako interesa izan dezaten.