Elizari zuzentzen zaizkion ustezko matxismoaren salaketa asko ebatzita geratuko lirateke, baldin eta, Frantzisko Aita Santuak maiz azpimarratzen duenez, klerikalismoaren tentazioari aurre egiten bazaio. Erromatar Pontifizeak dioenez, Elizako emakumeak balorizatu egin behar dira, ez «klerikalizatu». Lehenengo pausoa apaizarekin zerikusia duten funtzioak eta bataiatu guztiek erabil ditzaketenak bereiztea izan daiteke, Elizaren bizitzan eta gobernuan dagokien protagonismoa emateko.
Mandatu batzuk apaizen funtzioari atxiki zaizkio, ministerio honetakoak balira bezala, eta ez dira benetan. Apaiza ez da duintasuna edo boterea garatzeko bidea. Apaizak laikoei zerbitzatzeko daude.
Emakumearen parte-hartzea izango da, seguruenik, XXI. mende honetako Elizaren erronka garrantzitsuenetako bat. Francisco Aita Santuak idatzitako lehen Exhortazio Apostolikoan, Evangelii Gaudiumak, Ebanjelioaren egungo munduari buruzko iragarkiari buruz, 104. zenbakian hau zioen: «Emakumeen legezko eskubideen aldarrikapenek, gizonek eta emakumeek duintasun bera dutela uste sendo batetik abiatuta, Elizari galdera sakonak planteatzen dizkiote, eta galdera horiek aurre egiten diote eta ezin dira azaletik saihestu».
Ordezkagarritasun komunikazio-tresna oso baliotsua da pentsamolde-aldaketa hori agerian uzteko. Duela gutxi Aita Santuak zenbait keinu edo erabaki izan ditu, emakumeak Elizari egiten dion ekarpena aitortzeko nahia berresten dutenak, baita zuzendaritza postuetatik edo lanpostu estrategikoetatik ere. Horregatik, kudeaketa eta erantzukizun handiko lanpostuak betetzeko hainbat emakumerekin pentsatu du. Besteak beste, urtarrilean, Francesca Di Giovanni abokatu italiarra Estatuekiko Harremanetarako Ataleko idazkariorde izendatu zuen Estatu Idazkaritzako goi-kargua. Hilabete batzuk geroago, abuztuan, jakin zen mundu akademikotik, finantzetatik eta bankuetatik etorritako sei emakume Ekonomia Kontseiluko kide izendatzea erabaki zuela. Batzorde hori Vatikanoko finantzak gainbegiratzeko sortu zen. Ondo onartutako neurriak.
Hala eta guztiz ere, emakume eta laiko gisa Opus Dein hartu dudan konpromisoak —eta Guadalupe beataren moduko adibideek— pentsarazi dit laikoen zeregina ez dela eliz enkarguak hartzea edo Vatikanoko burokraziaren ilarak loditzea, baizik eta Ebanjelioaren balioak kalera ateratzea. Egunkari honetan duela urtebete baino gehixeago argitaratutako elkarrizketan esan nuen bezala, «emakumeek ondare espiritual handia dute, eta penagarria litzateke Elizak eta gizarteak hura ez aprobetxatzea». Gaur egungo emakumea potentzialtasunez betea ikusten dut, berritzailea, egungo gizartearen erronkei gizonarekin batera erantzuteko gai dena.