“De grootste gave van God aan de mensen”

Zeg Hem als je Hem ontvangt: Heer, ik vertrouw op U, ik aanbid U, ik bemin U, vermeerder mijn geloof. Steun mij in mijn zwakheid, U hebt immers in de Eucharistie willen blijven om - zelf zo weerloos - de zwakheid van uw schepselen weg te nemen. (De Smidse, 832)

Het is niets nieuws als ik zeg dat sommige christenen een heel armoedige kijk op de heilige Mis hebben; voor velen gaat het daarbij slechts om een ritueel, zo niet om een sociale gewoonte. Dat komt doordat ons hart in zijn kortzichtigheid in staat is zelfs het grootste geschenk van God aan de mensen uit sleur te ontvangen. In de heilige Mis, in deze Mis die wij nu vieren, ik herhaal het nog eens, is de allerheiligste Drie-eenheid op een bijzondere wijze werkzaam. Alleen met een volledige overgave van lichaam en ziel kunnen wij aan zoveel liefde beantwoorden: we horen God, we spreken met Hem, we zien Hem, we proeven Hem. En als woorden tekortschieten kunnen we zingen en onze tong gebruiken – Pange, lingua! loof, mijn tong! – om in aanwezigheid van heel de mensheid de grootheid van de Heer te bezingen.

De heilige Mis vieren betekent voortdurend in gebed zijn, want ieder van ons heeft daar een persoonlijke ontmoeting met God waarbij we Hem aanbidden, Hem loven, Hem smeken, Hem dankzeggen, eerherstel brengen voor onze zonden, ons zuiveren en ons in Christus één voelen met alle christenen.

Christus komt langs, 87-88

Ontvang berichten per e-mail

email