Het is verbazingwekkend te zien hoe charisma’s en karakters van heiligen in de Kerk van elkaar verschillen. Soms lijken ze tegenover elkaar te staan, maar als je het leven en de geest van ieder van hen beter leert kennen, ontdek je een gemeenschappelijke noemer die hen verenigt: ze zijn een weerspiegeling van Christus, de Heilige bij uitstek.
Dit is ook het geval met twee grote personages van de katholieke Kerk uit de twintigste eeuw: de zalige Josemaría en Moeder Teresa, twee heel verschillende personen en charisma’s, maar tegelijkertijd met veel gemeenschappelijke punten.
Alleen al de overeenkomst in tijd is treffend: de goddelijke Voorzienigheid heeft gewild dat op dezelfde dagen Moeder Teresa vanuit Skopje (Macedonië) naar Dublin reisde om daar haar religieuze leven te beginnen – eind september of begin oktober 1928 – en de zalige Josemaría in Madrid de goddelijke wil ontdekte over wat het Opus Dei zou worden.
Onder deze gemeenschappelijke punten reken ik de grote liefde tot de Kerk, tot de paus en tot de sacramentele biecht; of het onbetwiste geloof in de waarde van het gebed als uitgangspunt voor elk apostolisch handelen; en zoveel andere aspecten, zoals het vermogen om ambitieuze initiatieven te ondernemen ten dienste van de ander.
Zelfs enkele trekken van hun karakter geven deze gemeenschappelijke noemer aan, en ook de capaciteit om in een ogenblik problemen op te lossen die menselijk gesproken onoplosbaar leken.
Ik zou willen stilstaan bij een karakteristieke eigenschap van het charisma van Moeder Teresa: haar liefde voor de armen, de zieken en stervenden; ofwel voor de meest hulpbehoevenden. In hen zag Moeder Teresa Christus zelf.
Ook in het leven van de zalige Josemaría vinden wij een grote betrokkenheid om Christus door noodlijdende mensen te helpen. Niet alleen door middel van de enorme inspanning van het Opus Dei om mensen te vormen in vele centra, scholen, universiteiten, enz.; er bestaat ook een grote sociale betrokkenheid om verbetering te brengen in de situatie van alle mensen, en wat belangrijker is, om de ware betekenis en bovennatuurlijke waarde van dat lijden te begrijpen. Wij zien dit vooral in de eerste jaren van de geschiedenis van het Opus Dei. Velen waren getuige van het pastorale werk van de zalige Josemaría in de ziekenhuizen van Madrid, zoals de religieuzen María Jesús Sanz, Asunción Muñoz en Isabel Martín. De armen, zieken, en ten dode opgeschrevenen waren de wapens om te overwinnen in zijn strijd om het Opus Dei zijn eerste stappen te laten zetten.
De betrokkenheid van zowel de stichter van het Opus Dei als van Moeder Teresa was geworteld in het geloof, dat hen in staat stelde Christus te ontdekken in iedere mens.