Tijdens deze samenkomst kwamen er vragen van allerlei mensen die de heilige Jozefmaria vertelden over hun zorgen: een vader van een gezin die niet wist of hij zijn tijd beter kon besteden, een ander die wilde weten hoe hij de vreugde van het geloof kon verspreiden.

Een moeder die weduwe is en meerdere kinderen heeft vroeg zich af hoe ze sterk genoeg kan zijn om hen op te voeden. Een ander, een universitair docent, sprak over de vrijheid in het onderwijs. Er was ook een vrouw die haar leven al in een rolstoel zit, ze wilde weten hoe ze het Opus Dei kon helpen meer te groeien. Er was een vraag over de roeping van de kinderen, enz.

Jozefmaria eindigt met het uitspreken van de zegen over Argentinië, en - omdat er mensen uit de buurlanden aanwezig zijn - ook Uruguay en Paraguay:

“En nu geef ik jullie een zegen (...) Voor het hele land Argentinië, voor die prachtige bossen voor Paraguay, voor dat land aan de overzijde van de rivier de Plata: de zegen van de Almachtige God, en de bescherming van de Hemelse Moeder, en voor jullie huizen, voor jullie kinderen en voor de gitaren van jullie kinderen, voor de vreugde van jullie harten. In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest”.