Het belangrijkste dat me in mijn leven is overkomen is dat ik de heilige Jozefmaria heb leren kennen. Hij heeft mijn leven helemaal veranderd. Ik heb me verzet, maar hij was heel doeltreffend. Ik was een jonge advocaat, die niet anders kon doen dan werken om zijn gezin vooruit te brengen, maar ik deed het onder protest en zonder enthousiasme. Als student ben ik behoorlijk lui geweest.

Toen ik erachter kwam dat het werk dat we in aanwezigheid van God verrichten een weg ter heiliging is, ben ik begonnen hard te werken, maar met de helft minder moeite dan vroeger. Misschien ben ik daarom, sinds ik de advocatuur heb opgegeven en me op het schrijven van boeken heb toegelegd, in staat geweest er vanaf dat moment tweeënvijftig te schrijven.

Daarna, in 1964, heb ik de gelegenheid gehad hem persoonlijk te leren kennen. Hij ontving mijn vrouw en mij in Rome, en ik herinner me hem als een knappe en sympathieke priester. Natuurlijk ook heel heilig, daar kan geen twijfel aan bestaan; dat heeft de Kerk gezegd.

Het getuigenis van José Luis Olaizola staat in de brochure ‘De vreugde van de kinderen van God’, uitgegeven door het Informatiebureau van het Opus Dei.