Itaka to coś więcej niż wyspa na Morzu Jońskim. To raj, w którym Odyseusz żył szczęśliwie z Penelopą i Telemachem. Słodki kraj lat dziecinnych, który niegdyś opuścił, a do którego po latach powrócił. Homer kreśli na kartach Odysei relację z długiej, mozolnej obfitującej w przygody wyprawy. Odtąd Itaka pozostaje symbolem długiej podróży, która prowadzi do domu.

Nasi bohaterowie przeżyli swoje dzieciństwo w Kościele, na żyznej glebie wiary pełnej radości. Pewnego jednak dnia tak jak Odyseusz postanowili porzucić Itakę i przez długi czas przebywali daleko. Dla niektórych z nich nieobecność oznaczała otchłań, dla innych pustkę, dla wszystkich - tęsknotę. Jedni wyrzekali się Itaki, inni o niej po prostu zapominali, jeszcze inni pozostawali na jej obrzeżach. Ale wszyscy w pewnym momencie zapragnęli wrócić. Wrócić do Kościoła. Stanąć na pewnym gruncie.

DALEKO

Bez widu, słychu przepadł. A syn cóż dziedziczy? Łzy i ból.
(Odyseja, Pieśń I)

NOSTALGIA

Jego oczy nie osychały od łez; a pobyt uroczy truła ciągła tęsknica.
(Odyseja, Pieśń V)

PRZEŁOM

Przeto rozkaz przynoszę: wypuść go bez zwłoki! On daleko od swoich nie umrze. Wyroki Przeznaczyły mu druhów powitać i ściany Zamku swego oglądać i ojczyste łany.
(Odyseja, Pieśń V)

POWRÓT

Opowiedz to dokładnie, niech wiem w mej przygodzie, Czy na wyspie Itace naprawdę stanąłem, Jak przed chwilą z ust człeka jakiegoś powziąłem.
(Odyseja, Pieśń XXIV)

DZIECI ITAKI

ROSA

ÁFRICA

JOSÉ

ÁNGEL

MARÍA

MANUEL

<< Niezależnie od tego, w jakiej sytuacji życia się znajduję, nie powinienem zapominać, że nigdy nie przestanę być dzieckiem Bożym, dzieckiem Ojca, który mnie kocha i oczekuje na mój powrót. Także w najgorszej sytuacji życiowej Bóg na mnie czeka, Bóg chce mnie przygarnąć, Bóg mnie oczekuje>>.

PAPIEŻ FRANCISZEK

Jeśli chcesz zobaczyć fimy wideo w jednym filmie dokumentalnym, kliknij tutaj: "Dokument: Powrót do Itaki".