Biografie Alvaro

De zalige Alvaro del Portillo wordt geboren op 11 maart 1914 in Madrid, als derde van acht kinderen uit een diepgelovig gezin. Hij promoveert als civiel ingenieur, en later in filosofie en letteren (historische richting) en in canoniek recht. Op 27 september 2014 werd hij zalig verklaard, zijn liturgische feestdag is 12 mei.

In 1935 wordt hij lid van het Opus Dei, dat op 2 oktober 1928 was gesticht door de heilige Jozefmaria Escrivá. Hij beleeft zijn roeping tot het Opus Dei in volledige trouw, door het heiligen van zijn beroepswerk en van zijn dagelijkse plichten. Hij ontplooit een grote apostolische activiteit onder zijn medestudenten en collega’s.

Spoedig wordt hij een grote steun voor de heilige Jozefmaria, die hij bijna veertig jaar als naaste medewerker terzijde staat.

Op 25 juni 1944 wordt hij priester gewijd. Vanaf dat ogenblik wijdt hij zich geheel aan zijn pastorale taak in dienst van de leden van het Opus Dei en van alle mensen die op zijn weg komen.

In 1946 verhuist hij samen met de heilige Jozefmaria naar Rome. Zijn dienst aan de Kerk blijkt ook uit de toewijding waarmee hij de taken vervult die de Heilige Stoel hem toevertrouwt als raadgever (consultor) van verschillende congregaties van de Romeinse curie en in het bijzonder door zijn actieve deelname aan het werk van het Tweede Vaticaans Concilie.

Op 15 september 1975 wordt hij, na het overlijden van de heilige Jozefmaria, gekozen tot zijn opvolger in het bestuur van het Opus Dei. Als het Opus Dei op 28 november 1982 een personele prelatuur wordt, benoemt paus Johannes Paulus II hem tot prelaat van het Opus Dei en op 6 januari 1991 wijdt de paus hem bisschop.

De pastorale arbeid van de dienaar van God kenmerkt zich door trouw aan de geest van de stichter en ijver om de apostolische werkzaamheden van de prelatuur in dienst van de Kerk uit te breiden.

Zijn overgave aan de taak die hij heeft ontvangen en die hij vervult volgens het onderricht van de heilige Jozefmaria, is geworteld in een diep bewustzijn van zijn kindschap van God. Dit is een vrucht van de werking van de heilige Geest, die hem de vereniging met Christus doet zoeken in vertrouwvolle overgave aan de Wil van God de Vader. Dit vertrouwen voedt hij voortdurend door gebed, de Eucharistie en een tedere devotie tot de heilige Maria.

Zijn liefde voor de Kerk komt tot uiting in zijn diepe verbondenheid met de paus en de bisschoppen. Zijn vriendelijkheid voor iedereen, zijn onvermoeibare zorg voor zijn geestelijke dochters en zonen van het Opus Dei, zijn nederigheid, verstandigheid en sterkte, zijn vreugde en eenvoud, zijn zelfverloochening en ijver om zielen naar Christus te leiden – die ook tot uiting komt in zijn wapenspreuk: regnare Christum volumus (wij willen dat Christus regeert) –, maar ook de goedheid, de gemoedsrust en het goede humeur dat hij uitstraalt, kenmerken zijn persoonlijkheid.

In de vroege morgen van 23 maart 1994, enkele uren na zijn thuiskomst van een pelgrimsreis naar het Heilig Land, waar hij vanaf Nazareth tot aan het Heilig Graf de voetsporen van Jezus op aarde heeft gevolgd, roept de Heer zijn goede en trouwe dienaar tot zich. De ochtend daarvoor had hij zijn laatste heilige Mis opgedragen in de Cenakelkerk in Jeruzalem.

Nog dezelfde 23 maart komt paus Johannes Paulus II bidden bij zijn stoffelijk overschot. Thans rust het in de crypte van de prelaatskerk van Onze Lieve Vrouw van de Vrede —viale Bruno Buozzi 75, Rome—, omringd door het gebed en de liefde van de leden van het Opus Dei en van vele anderen.

Op 27 september 2014 is Don Alvaro in Madrid zalig verklaard in aanwezigheid van ongeveer 200.000 mensen. Zijn liturgische feestdag is 12 mei.