De plechtigheid op 1 september werd voor het eerst op het plein van het heiligdom gehouden omdat de kerk te klein was voor de ruim zevenduizend aanwezigen.
De nieuwe priesters komen uit Argentinië, Ecuador, Filippijnen, Frankrijk, Italië, Mexico, Nederland, Nieuw-Zeeland, Nigeria, Peru, Portugal, Spanje, Venezuela en de Verenigde Staten. De jongste is de Mexicaan Mario Arroyo (28) en de oudste de Spanjaard Eduardo Martínez (57).
In zijn preek zei mgr. Echevarría dat de wijding samenvalt met het honderdste geboortejaar en het jaar van de heiligverklaring van de stichter van het Opus Dei. Tot de kandidaten zei hij dat de zalige Jozefmaria “speciaal voor jullie gebeden heeft, omdat hij altijd bad voor de heiligheid van zijn priesterzonen en van alle priesters in de wereld”. Hij vroeg de aanwezigen voor de wijdelingen te bidden “opdat zij, zoals de zalige Jozefmaria wilde, vroom, geleerd, blij en sportief zijn op zowel bovennatuurlijk als menselijk vlak”.
We zien dat hij gelukkig is
Het betekent tegenwoordig veel dat een Nederlands gezin een priesterzoon heeft. “Dertig jaar geleden was het niet ongewoon dat in katholieke families in ons land een zoon priester werd, maar nu ligt dat heel anders. We zijn daarom extra blij met dit cadeau”, zei de moeder van Wim Veth. De Nederlandse delegatie bestond uit enkele tientallen familieleden, vrienden, oud-studiegenoten en voormalige collega’s van de wijdeling.
Ook uit Bretagne kwam een omvangrijke delegatie om de Fransman Jean Philippe Huet te vergezellen. Z’n moeder zei “heel blij te zijn met de weg die onze zoon gekozen heeft. We zien dat hij gelukkig is. Ook onze familie en vrienden waren heel blij toen wij hun vertelden dat hij zou worden gewijd”.
Zegen voor het gezin
Na de plechtigheid verklaarde Martin Miller uit Illinois (VS) dat hij er naar uitziet “het evangelie te verkondigen en de mensen hoop te geven. We moeten beseffen dat de heiligheid binnen het bereik van de gewone mens ligt, van degenen die vroeg voor hun werk moeten opstaan en weer thuis komen om voor de kinderen en het huishouden te zorgen, van degenen die goed op hun uitgaven moeten letten om het eind van de maand te halen… De binnenkort heilige Jozefmaria zei tegen deze mensen dat de hemel niet ver ligt van hun dagelijkse verlangens”.
Jude Idahosa, de nieuwe priester uit Nigeria en landbouwkundig ingenieur zei dat hij graag naar zijn land terugkeert om daar als priester werkzaam te zijn. Zijn vader, van het edoo-geloof, was bij de wijding aanwezig in het gewaad van zijn stam: “Afrika heeft vele en goede priesters nodig, honderden.” De moeder van Jude beschouwt het “als een zegen van God dat Hij een kind van mij tot zijn dienst heeft geroepen. Ik had het mij nooit kunnen voorstellen, alleen God kan dit doen”.
