Eva: "Van een huis een thuis maken, ik ontdekte dat dit mijn roeping is"

Eva woont in Barcelona en wilde de weg naar haar roeping met ons delen. Tijdens een les op school kreeg ze haar eerste beeld van het Opus Dei: “We zaten in de klas en de leraar had het over sekten en zei tegen ons: ‘Het is heel gevaarlijk, sekten vangen mensen en de ergste, de ergste, is Opus Dei’”. "Elke zondag ging ik naar de mis, maar waarom ging ik naar de mis?", vroeg zij zich af.

Een reis naar Sevilla tijdens de Goede Week was een keerpunt. "Op een dag stond ik voor God... ik zei: "En welke missie hebt U voor mij? Bij het zien van The Passion [een film], voelde ze de behoefte om iets zinvols te doen: "Als God dit voor mij heeft gedaan, wat moet ik dan doen?" Ze dacht na over haar roeping en concludeerde dat deze in ieder geval "midden in de wereld" lag. Ze overwoog verschillende mogelijkheden in het Opus Dei en vroeg zich uiteindelijk af: "numeraire-auxiliair?" Ze voelde daarbij een zekerheid: "Ja".

"Wij zijn de mensen die zich inzetten om van een huis een thuis maken."

Eva benadrukt dat haar roeping nauw verbonden is met haar beroep: "Wij zijn mensen die toegewijd zijn aan het veranderen van een huis in een thuis". Haar werk gaat verder dan schoonmaken of koken, want het gaat om "een ontwerp, nadenken over de persoon die komt, er hoort onderzoek bij". "Andere mensen zouden het heel goed kunnen", voegt zij eraan toe, "maar er is een extraatje, de bonus van toewijding en gebed, en die roeping van zorg".

Haar beslissing veroorzaakte twijfels, zelfs bij haarzelf, omdat ze al van jongs af aan lerares wilde worden en daarvoor studeerde: "Ik dacht: ik zal niet naar een hogeschool gaan!" Haar vrienden vroegen haar: "Maar wat doe je dan?" Ze begrijpt echter dat haar roeping geen verloochening is, maar een "transformatie". "In plaats van les te geven in wiskunde of aardrijkskunde, onderwijs ik het belang van de kleine dingen, van familie, van schoonheid, van werk dat goed verricht is", zegt ze.

Het leven in een centrum met numeraires en numeraire-auxiliairs is voor haar ook een school over samenleven. "Iedereen komt met zijn eigen rugzakje, zijn eigen karakter en er zijn verschillende generaties. Het vraagt veel flexibiliteit, begrip, luisteren.... God staat erachter, want anders lukt het niet. Voor Eva is haar roeping een totale dienst die waarde toevoegt aan de maatschappij. “Het vervult me dat het huis zich uitbreidt naar de wereld”.