Betlejem i jego okolice zajmują lekko pofałdowany teren. Na stokach niektórych wzgórz uformowano tarasy, na których zasadzono drzewa oliwne. Najbardziej płaskie części dolin zostały podzielone na działki rolne, a na terenach, które są zbyt skaliste, aby mogły być wykorzystywane do upraw, rosną różne rośliny, krzewy i drzewa, m.in. pinie, cyprysy i wiele śródziemnomorskich odmian krzaków.
Przy okazji Międzynarodowego Kongresu poświęconego św. Josemaríi Escrivie de Balaguer i jego myśli teologicznej, Sekretarz Stanu abp Pietro Parolina przesłał do Prałata Opus Dei telegram z pozdrowieniami i błogosławieństwem od Papieża Franciszka.
Św. Josemaría po raz pierwszy udał się do Fatimy 6 lutego 1945 r. Powiedział, że to Najświętsza Maryja Panna otworzyła przed nim bramy Portugalii. Pojechał tam na prośbę siostry Łucji, która wówczas mieszkała w Tuy w Hiszpanii. Do Portugali pojechał w lutym i odwiedził Fatimę, chociaż nie było to w jego planie. Do Fatimy powracał potem wielokrotnie, naglony wielką miłością do Najświętszej Maryi Panny.
"«Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi» (Rz 8, 14). Te słowa apostoła Pawła, odczytane przed chwilą w naszym zgromadzeniu, pomagają nam lepiej zrozumieć doniosłe przesłanie dzisiejszej kanonizacji Josemaríi Escrivy de Balaguera".
W tym roku w Parafii Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w dzielnicy V&G Subdvision, w mieście Tacloban na Filipinach, już po raz drugi odprawione zostały nowenna i Msza święta we wspomnienie liturgiczne św. Josemaríi Escrivy.
"Św. Josemaría czynił niestrudzone wysiłki, aby wzrastać w wierze, dzień po dniu. Opierając się na tej cnocie, którą Bóg wlał w jego duszę, a także współpracując z Bogiem poprzez swoją osobistą odpowiedź, ten święty kapłan był zdolny pokonać wszystkie trudności, jakie stanęły na drodze do wypełnienia woli Bożej.
Św. Josemaría przebywał w Meksyku od 15 maja do 22 czerwca 1970 r. "Kiedy jego pobyt w Meksyku dobiegał końca, spotkał się z grupą młodzieży uniwersyteckiej. Jeden z studentów wziął gitarę i powiedział, że zaśpiewa teraz piosenkę - serenadę, jaką zwykło się śpiewać Matce Bożej z Guadalupe."
7 czerwca 1974 r. Założyciel Opus Dei przyjechał do Argentyny z pragnieniem realizowania intensywnej pracy katechetycznej. Podczas swojego pobytu w kraju spotkał się wiele razy z ludźmi z Opus Dei i osobami zaprzyjaźnionymi. Na tych spotkaniach poruszono były wielkie tematy naszego świata: Bóg i ludzie, życie i śmierć, cierpienie i radość, miłość i walka, aby żyć w oddaleniu od grzechu.
Św. Josemaría zachęcał do tego, aby w miesiącu maju szukać szczególnie bliskości Maryi. Na tym krótkim filmie przedstawiamy niektóre nagrania, na których mówi on o Matce Bożej.
W dniu 27 kwietnia 1954 r., święto Najświętszej Maryi Panny Montserrat, po ataku alergicznym Św. Josemaría został uleczony z cukrzycy w sposób niewytłumaczalny z naukowego punktu widzenia.
Biskup Javier Echevarría, Prałat Opus Dei, w książce Wspomnienie o świętym Josemaríi Escrivie pisze, między innymi, o tym, jak rozmyślanie o krzyżu rodziło w duszy księdza Prałata Escrivy skruchę i ducha zadośćuczynienia, które osiągały swój szczyt w praktykowaniu sakramentu pokuty.
Nie zostawię was sierotami — te właśnie słowa przychodzą mi na myśl, kiedy dobiega końca obecny pontyfikat. Benedykt XVI nie zostawia nas sierotami, dlatego że wciąż żywe jest jego nauczanie, dlatego że będzie nam towarzyszył swoją modlitwą i swoją ojcowską miłością.
