Ewangelia na środę: Zasiani między ciernie

Ewangelia ze środy 3 tygodnia okresu zwykłego wraz z komentarzem. «Inne padło między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je, tak że nie wydało owocu». Rachunek sumienia to dobre narzędzie, aby Pan wyrwał z korzeniami jakikolwiek cień letniości, jaki może wejść do duszy. Napełnijmy się pragnieniem, aby dbać o tę niewielką praktykę pobożności, aby ułatwić działanie Ducha Świętego w nas.

Ewangelia (Mk 4, 1-20)

Jezus znowu zaczął nauczać nad jeziorem i bardzo wielki tłum ludzi zebrał się przy Nim. Dlatego wszedł do łodzi i usiadł w niej, na jeziorze, a cały tłum stał na brzegu jeziora. Nauczał ich wiele w przypowieściach i mówił im w swojej nauce:

«Słuchajcie: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedno ziarno padło na drogę; i przyleciały ptaki, i wydziobały je. Inne padło na grunt skalisty, gdzie nie miało wiele ziemi, i wnet wzeszło, bo nie było głęboko w glebie. Lecz po wschodzie słońca przypaliło się i uschło, bo nie miało korzenia. Inne padło między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je, tak że nie wydało owocu. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i wydawały plon, wschodząc i rosnąc; a przynosiły plon trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny». I dodał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!»

A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieść. On im odrzekł: «Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach, aby „patrzyli uważnie, a nie widzieli, słuchali uważnie, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im odpuszczona wina”».

I mówił im: «Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże więc zrozumiecie inne przypowieści?

Siewca sieje słowo. A oto są ci, którzy są na drodze: u nich sieje się słowo, a skoro je usłyszą, zaraz przychodzi Szatan i porywa słowo w nich zasiane. Podobnie zasiewem na gruncie skalistym są ci, którzy gdy usłyszą słowo, natychmiast przyjmują je z radością, lecz nie mają w sobie korzenia i są niestali. Potem gdy nastanie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamują. Są inni, którzy są zasiani między ciernie: to ci, którzy wprawdzie słuchają słowa, lecz troski tego świata, ułuda bogactwa i inne żądze wciskają się i zagłuszają słowo, tak że pozostaje bezowocne. Wreszcie zasiani na ziemię żyzną są ci, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają owoc: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny».


Komentarz

W przypowieści o siewcy, Pan Jezus mówi o czterech możliwych miejscach, na które może upaść ziarno, które rozrzuca siewca. Dziś rozważymy los ziarna, które pada między ciernie.

Pan wyjaśnia uczniom, że ziarno, które upadło między ciernie przedstawia to co dzieje się z tymi «którzy wprawdzie słuchają słowa, lecz troski tego świata, ułuda bogactwa i inne żądze, wciskają się i zagłuszają słowo, tak, że pozostaje bezowocne” (ww. 18-19).

W odróżnieniu od ziarna, które pada na drogę, albo na grunt skalisty, w tym przypadku ziarno mogło zakiełkować i rozwinąć się. A jednak, po jakimś czasie, kiedy wzmagają się trudności, roślina przestaje rosnąć i tak jak inne, nie wydaje owocu.

Letniość jest chorobą duszy, która ma wiele wspólnego z cierniami. Małe braki miłości, za które nie żałujemy, małe zaniedbania w naszej relacji miłości z Bogiem, poszukiwanie zaspokojenia głębokich pragnień serca w osobach lub rzeczach, które jedynie zwiększają to pragnienie, zamknięcie na opinie lub sposoby myślenia innych, itd. Są to niektóre z możliwych przyczyn rozprzestrzeniania się cierni wokół rośliny.

A jednak, żadna z wcześniejszych przyczyn, sama z siebie, nie jest zdolna zniszczyć ziarna zasianego przez Boga. Wystarczy zrobić parominutowy rachunek sumienia w obecności Bożej i uciec się ze skruchą do jego ramion, aby nas uzdrowił i napełnił pragnieniami powrotu do walki, rozpoczęcia na nowo.

Poświęcić parę minut dziennie, aby zbadać nasze sumienie pomaga nam zobaczyć ciernie, które rosną w naszej duszy i wokół nas. I poprzez skruchę na koniec najważniejszą część rachunku sumienia Pan zajmie się wyrwaniem z korzeniami cierni, tak by roślina mogła się rozwinąć w sposób wolny i harmonijny.

Pablo Erdozáin // Zdjęcie: Snap2Art - Canva Pro