Ewangelia (Łk 11, 47-54)

Jezus powiedział do faryzeuszów i do uczonych w Prawie:

«Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali. Zatem dajecie świadectwo i przytakujecie uczynkom waszych ojców, gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce.

Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a niektórych z nich zabiją i prześladować będą. Tak na to plemię spadnie kara za krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, zażąda się zdania z niej sprawy od tego plemienia.

Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; sami nie weszliście, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli».

Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby Go pochwycić na jakimś słowie.

Komentarz

„Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania”. Pan Jezus boleśnie i wyraźnie stawia faryzeuszy wobec ogromnego zła, które czynili. Zamiast pomagać ludziom rozpoznać w Jezusie Mesjasza, jest zupełnie na odwrót. Zamiast otwierać drzwi i pozwalać im wchodzić, zamykają je. Postawili się na miejscu Boga jako zarządcy Jego mądrości.

Postawa Jezusa jest inna: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11, 28).

Jezus oferuje zbawienie wszystkim, a to, o co prosi, to wiara i pokora. Zobaczyć prawdę i pokochać ją.

Iść za Panem oznacza również być pokornym. Ponieważ, jak mawiała św. Teresa: „Kiedyś zastanawiałem się, dlaczego nasz Pan jest takim przyjacielem cnoty pokory, i przedłożył mi tą prawdę –bez zastanawiania się, ale od razu–, że to dlatego, że Bóg jest najwyższą Prawdą, a pokora jest kroczeniem w prawdzie”.

Pokora jest konieczna, by kroczyć za Panem. Pycha powoduje zamknięcie w sobie; myślenie, że jest się w posiadaniu prawdy. Pokora, przeciwnie, otwiera serce na prawdę, uznając, że nie wiemy wszystkiego. Postępować zgodnie z prawdą oznacza mieć przed sobą szerokie horyzonty. Pokora prowadzi również do poznania siebie jako narzędzia w rękach Boga, aby pomagać innym na drodze wiary.

Oto, co Jezus mówi nam tymi słowami: „samiście nie weszli, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli”.Jezus chce posłużyć się nami, naszym życiem, naszym przykładem, aby ułatwić innym spotkanie z Nim.

Przypomniało mi się coś, co czytałem kilka miesięcy temu na temat śmierci pewnego dobrego chrześcijanina. Wspominali, że miał na biurku te słowa św. Josemaríi: „to jest chrześcijanin, ponieważ nie nienawidzi, ponieważ potrafi być wyrozumiały, ponieważ nie jest fanatykiem, ponieważ panuje nad swoimi skłonnościami, ponieważ się umartwia, ponieważ roztacza pokój, ponieważ miłuje”[1].

Dobrym sposobem, aby nie przywłaszczać klucza mądrości, ale być dobrym przewodnikiem łaski Bożej, jest walka, aby inni mogli odkryć Chrystusa w naszych działaniach.

[1] To Chrystus przechodzi, nr 122