Opus Dei

"Wierna i wielkoduszna dyspozycyjność kapłanów do wysłuchania spowiedzi, na wzór wielkich świętych historii, od św. Jana Marii Vianneya i św. Jana Bosco po św. Josemaríę Escrivá i św. Pio Pietrelciny, od św. Józefa Cafasso po św. Leopolda Mandićia, wskazuje nam wszystkim jak konfesjonał może być rzeczywistym „miejscem” uświęcenia".

Życie ludzkie jest w pewnym sensie ciągłym powracaniem do domu naszego Ojca. Powracaniem poprzez skruchę, poprzez owo nawrócenie serca, które zakłada pragnienie przemiany, mocną decyzję poprawy życia i które w związku z tym przejawia się w uczynkach ofiary i oddania. (To Chrystus przechodzi, 64)

Biskup Javier Echevarría, Prałat Opus Dei, w książce ‘Wspomnienie o świętym Josemaríi Escrivie’ pisze, między innymi, o tym, jak rozmyślanie o krzyżu rodziło w duszy księdza Prałata Escrivy skruchę i ducha zadośćuczynienia, które osiągały swój szczyt w praktykowaniu sakramentu pokuty.

Wielki Post stawia teraz przed nami zasadnicze pytania: czy czynię postępy w swojej wierności Chrystusowi; w pragnieniu świętości; w hojności apostolskiej w moim codziennym życiu, w zwyczajnej pracy, wśród kolegów wykonujących ten sam zawód?

Komentarz do Ewangelii ze środy 5 tygodnia okresu zwykłego. „To, co wychodzi z człowieka, to czyni go nieczystym”. Postęp naukowy w medycynie pozwolił na coraz dokładniejsze poznanie ludzkiego ciała, jego reakcji, tego, co jest dla niego dobre, a co złe. Warto jednak zadać sobie pytanie, czy staramy się co najmniej tak samo o czystość duszy jak o zdrowe ciało.

Komentarz na poniedziałek szesnastego tygodnia okresu zwykłego. „Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka Jonasza.” Nie potrzebne są żadne specjalne znaki czy cuda, aby osoba o szczerym sercu odpowiedziała z zapałem na zaproszenie Naszego Pana do pójścia za Nim.