W poszukiwaniu wiedzy

Christina mieszka w Chicago i jest artystką ceramikiem. W filmie opowiada o tym, jak wątpliwości zachęciły ją do podjęcia formacji i lepszego poznania wiary katolickiej. „Wątpliwości to dobry znak” – mówi.

Wiara nie powoduje, że moje życie różni się od życia innych osób ale sprawia, że wszystko, co robię, wykonuję z większym zapałem. Gdy pracuję z gliną - jestem artystką i wykonuję ceramikę - a w tej sztuce niezależnie od tego ile się ktoś nauczył, zawsze można nauczyć się od kogoś czegoś jeszcze, od kogoś, kto zna się na tej sztuce lepiej, kto ma więcej doświadczenia w pracy z gliną, lub zna inne sposoby jej urabiania. Rozmowa z taką osobą ubogaca mnie jako artystkę. Z wiarą jest tak samo. Chcę uczyć się więcej o Bogu i poszerzać znajomość prawd wiary, ponieważ z wiekiem pojawia się więcej wątpliwości. Myślę, że ciekawość i skłonność do zadawania pytań jest u ludzi czymś naturalnym, dlatego też wątpliwości to dobry znak, wskazują, że ktoś szczerze poszukuje Boga. Ponieważ te wątpliwości zachęcają nas, byśmy zbliżali się do Prawdy, ponieważ chcemy wiedzieć więcej. A więc ja mam wątpliwości. Największa z nich pojawiła się, gdy zaczęłam studia. Przeprowadziłam się właśnie do bursy i poznawałam wielu nowych ludzi. Wielu, wielu ludzi. I byłam nieco przygnębiona, ponieważ zauważyłam, że w tym środowisku czegoś brakowało. I że wyglądało na to, że wśród moich znajomych, wśród tych nowych znajomych, nikt nie uważa Boga za kogoś ważnego.

Zdałam sobie sprawę, że to ja byłam taką osobą w ich życiu. To spostrzeżenie było niezwykle ważne dla mnie, ponieważ po raz pierwszy zdałam sobie sprawę, że Bóg jest kimś ważnym dla mnie, że potrzebuję Go, żeby się utrzymać na powierzchni. Wówczas postanowiłam zacząć czytanie lektury duchowej. Zaledwie kilka minut dziennie, ponieważ byłam bardzo zajęta studiami i pracą. Lektura stopniowo wzbudziła we mnie pragnienie dalszego pogłębienia wiedzy, bo wciąż miałam wątpliwości. Musiałam więc znaleźć ludzi, którzy znali lepsze pytania i odpowiedzi. Gdy jest się młodszym, w drugiej lub trzeciej klasie, nie trzeba wiedzieć więcej niż ile jest dwa plus dwa, albo ile jest dajmy na to, sześć podzielić na trzy. Ale z wiekiem dostaje się coraz trudniejsze zadania i potrzebuje się lepszej podstawy do rozwiązywania większych problemów. Więc tak jak idąc na studia wybiera się specjalizację, i spotyka profesorów, którzy tej dziedzinie poświęcili całe życie, tak samo powinno się chodzić do kościoła i rozmawiać z księdzem, zadawać mu pytania.

W wielu kościołach, które znam, funkcjonują rozmaite grupy: poświęcone studiowaniu Pisma Świętego, młodzieżowe... Jestem w takiej grupie, dzięki której zaczęłam pogłębiać swoją wiarę, gdzie spotkałam ludzi, którzy w zupełnie naturalny sposób są tak jak ja zainteresowani pogłębianiem swojej wiary. Jest to dla mnie ogromna pomoc.

„Jakżeż piękna jest nasza Wiara Katolicka! - Rozwiązuje wszystkie nasze niepokoje, uspokaja umysły i napełnia serca nadzieją.”

Św. Josemaría Escrivá (Droga, 582).