Ian en Nicola wonen met hun acht kinderen in de leeftijd van 18 maanden tot 15 jaar in Hamilton (Nieuw-Zeeland). Hun negende kind verwachten ze in april van dit jaar (2013).

Hoe hebben jullie je op het huwelijk voorbereid?

Voor onze verloving hebben we de belangrijkste aspecten van ons huwelijk besproken: ons levenslang openstellen voor kinderen en trouw aan God. Ofschoon we beiden onzeker waren of we een groot gezin aan zouden kunnen (als dat Gods plan was), wisten we dat Hij ons zou helpen bij problemen die zich zouden voordoen. We waren wat nerveus over wat de toekomst zou brengen, maar besloten op God te vertrouwen en die grote stap te zetten.

Tijdens een trektocht op Mount Victoria, Auckland, vroeg Ian haar ten huwelijk. Ondanks alle romantische intenties was hij niet in staat zijn aanzoek geknield te doen, vanwege de vele uitwerpselen van grazende koeien. "Vanaf het begin werden we geconfronteerd met de dagelijkse realiteit en het belang van gevoel voor humor!

In onze verlovingstijd volgden we een huwelijkscursus bij een priester van het Opus Dei die ons hielp onze relatie te verstevigen. Dit gaf ons een duidelijk zicht op de verbintenis die we aangingen. We leerden dat communicatie tussen de echtgenoten cruciaal is en dat we door het sacrament van het huwelijk, altijd Gods genade ontvingen mochten we het nodig hebben.

Wat is het beste in jullie huwelijk?

Het beste van ons huwelijk is elkaar. We delen hetzelfde geloof en dezelfde waarden, dat is een groot voordeel geweest bij beslissingen ten aanzien van kinderen, omgaan met problemen en het elkaar leren liefhebben en vergeven. We houden heel veel van onze kinderen – ofschoon we er soms een beetje gek van worden. We bidden samen, gaan samen naar de Mis en we zijn ons ervan bewust dat we elkaar moeten helpen om in de hemel te komen.

Welke uitdagingen kent het huwelijksleven?

Soms is het een uitdaging om alles af te kunnen maken. Ons leven thuis is soms wat chaotisch. Sereen en geduldig blijven is niet altijd gemakkelijk. De logistiek rond het halen en brengen van de kinderen naar school, sport en andere activiteiten lijkt soms wel een non-stop taxiservice.

Het is ook een uitdaging om kinderen op te voeden in een samenleving die de christelijke waarden die wij proberen over te dragen niet meer onderschrijft. We geloven echter dat we de samenleving kunnen veranderen door er zelf actief aan deel te nemen. We zien erop toe welke boeken onze kinderen lezen, welke films ze zien en met welke vrienden ze omgaan. We spannen ons in om tijd met hen door te brengen, zoals gezinsuitstapjes, één-op-één-tijd (zelfs door samen af te wassen), soms door één of meer kinderen mee uit te nemen voor een ijsje. Sommige van onze huisregels mogen anderen wat strak lijken: geen logees, één mobiele telefoon voor alle kinderen samen, beperkt computergebruik en tv-kijken. In plaats hiervan organiseren we liever uitstapjes en -avonturen (naar het strand met warme chocolade om de zonsopgang te zien, naar de westkust voor zonsondergang en de opkomende sterren, naar natuurparken om in de sneeuw te ravotten of de warmwaterbronnen te bezoeken. Veel van hun vriendjes zeggen dat ons gezin zoveel coole dingen doet en we hebben niet de indruk dat onze kinderen iets missen als ze niet over de laatste speeltjes of snufjes technologie beschikken.

Hoe beïnvloedt geloof jullie benadering van het huwelijk?

We zijn praktiserend katholiek, wonen dagelijks de Mis bij en biechten regelmatig. De spirituele hulp van de sacramenten is een grote hulp bij de onvermijdelijke problemen die zich ook bij ons voordoen. Als een van ons zijn humeur verliest, vergewissen we ons ervan om excuses aan te bieden en het bespreekbaar te maken. Dit doen we, omdat we beloofd hebben elkaar ons hele leven lief te hebben en te respecteren, en ook omdat God in ons huwelijk en gezin aanwezig is; een louter 'oppervlakkige' houding is niet genoeg. God weet wat er in ons hart omgaat. Het helpt ons om dieper in te gaan op de oorzaak van een conflict en helpt ons respectvol en nederig met elkaar om te gaan, in plaats van met gekwetste trots te reageren.

Ons geloof geeft ook een diepere betekenis aan ons huwelijk: het is niet alleen waardevol op menselijk niveau, maar vooral een bron van genade en een middel om in heiligheid te groeien. Zaken die ons huwelijk bedreigen of verzwakken nemen we zeer serieus. We bidden ook regelmatig voor ons huwelijk en gezin; we vragen Onze Lieve Vrouw ons te helpen haar gezinsleven te imiteren.

Hoe heeft Jozefmaria jullie als stel geholpen?

Zijn leer over het huwelijksleven als een bron van heiliging is ons tot grote steun geweest. We beseffen dat de wijze waarop we elkaar liefhebben, waarop we ons thuis gedragen, hoe we omgaan met onze buren en vrienden, en onze kinderen opvoeden, afhankelijk zijn van Gods genade. Het is het alledaagse leven dat iedere christelijke leek leidt.

Wij zijn lid van het Opus Dei en onze dagelijkse inspanningen om onze roeping te beleven – ons werk aan God opdragen en een goede ouder en vriend zijn, tijd vinden voor God in het gebed, elke dag de Mis en de rozenkrans, regelmatige biecht, opgewekt zijn – helpt ons om steeds (met Zijn genade) opnieuw te beginnen als we iets verprutsen en fouten maken. Regelmatige geestelijke leiding en vorming helpen ons op menselijk én spiritueel vlak.

Is het volgens jullie belangrijk om als stel tijd voor jezelf te hebben?

Absoluut! Ofschoon dit best een uitdaging is. Vaak is de avond, als de kinderen in bed liggen, nodig voor andere zaken. Het is soms moeilijk om in de weekenden tijd te vinden, om gewoon met elkaar te kunnen praten en samen wat tijd door te kunnen brengen. Maar we gaan regelmatig uit eten en naar de film. Eens per jaar gaan we met z'n tweeën een weekend op stap. Soms sturen we de kinderen vroeger naar bed, zodat we zelf wat tijd hebben om te praten of gewoon om met z'n tweeën te zijn.

Wat zou je als gezin nooit op willen geven?

Communicatie, gezamenlijk gebed en de rozenkrans. We bidden elke avond met de kinderen een tientje van de rozenkrans en zij dragen bij met hun eigen kleine intenties – vaak een bron van veel vermaak voor ons en de oudere kinderen en waarschijnlijk ook voor Onze Heer.

Welk advies hebben jullie voor jonge stellen ten aanzien van de huwelijksvoorbereiding?

Vraag advies aan iemand die je vertrouwt, wordt het eerst met elkaar eens over de belangrijke onderwerpen, voordat je een huwelijk overweegt; een huwelijk is voor het leven, het betekent openstaan voor kinderen en is gebaseerd op geloof en Gods liefde en bijstand. Als je voor elkaar duidelijkheid hebt over de belangrijke punten, goed advies en vorming hebt gehad, wacht dan niet: Trouw en start het avontuur.