In juli reisden 10 jongeren via Sydney naar Maleisië om samen met andere jongeren uit Singapore mee te werken aan de activiteiten van het weeshuis in de vorm van het verrichten van schilderwerk, het geven van lessen in persoonlijke hygiëne aan kinderen en creatieve workshops, het ondersteunen van een educatief programma speciaal voor weeskinderen. Ook hebben ze geld gezocht voor het project.
Waarom naar de Wereldjongerendagen in Sydney?
Gaby: “Ik heb een leuke herinnering overgehouden aan de wereldjongerendagen in Keulen en ik heb steun nodig van andere jongeren om me te verdiepen in mijn geloof, zodat ik sterker over kan komen bij anderen als het over geloofszaken gaat. Daarom heb ik besloten mee te gaan naar Sydney. Het is moeilijk om de normen en waarden die je hebt vanuit je geloof, te beleven als bijna niemand om je heen zo leeft. Nu merk ik dat ik er sterker van geworden ben en er makkelijker over durf te praten. Waarom? Omdat de boodschap van de paus was, dat we altijd tot de Heilige Geest kunnen bidden en er niet alleen voor staan".
Annelijn: “Ik had echt veel zin om mee te gaan, ook om meisjes van andere clubs te leren kennen. De ervaring dat je niet alleen bent, ook al lijkt het soms, is heel mooi. In de hele wereld zijn er mensen die geloven!" Wat doe je met de woorden van de paus? “ Het helpt me als ik bang ben om uitgelachen te worden en niet uit mijn woorden kan komen. De paus heeft gezegd: wees niet bang Jezus te volgen, om te zoeken wat God van je wil en ja te zeggen tegen Christus. Je hoeft niet bang te zijn, de Heilige Geest is bij je om je te helpen en hij zal je de woorden ingeven".
Wat heeft de meeste indruk gemaakt in Sydney?
Saskia: “Ik heb veel gehad aan de catechese. De zaal was stampvol jongeren. Je voelt je daar heel normaal, want al die jongeren zijn doodgewone mensen met dezelfde problemen als ik en dat te ervaren geeft me kracht. Op de eerste dag werd gezegd dat het egoïstisch is om het geloof niet te verspreiden, het is zoiets geweldigs. Omdat je iets om andere mensen geeft wil je het ook anderen mensen dat meegeven".
Hoe doe je dat dan? “Subtiel, zonder af te schrikken en toch leuke reacties terug te krijgen. Niet door van de daken te schreeuwen “ik geloof in God", maar door bijvoorbeeld ter sprake te brengen dat ik naar de wereldjongerendagen ga. Dan krijg je vanzelf vragen als 'waarom doe je dat' en 'wat ga je daar doen'? Ook door op zondag naar de kerk te gaan: je krijgt daar vanzelf vragen en dan kan je er open over spreken".
Kwam de boodschap van de paus goed aan?
Annelijn: “Je weet nooit of de jongeren er iets mee doen, dat is iets persoonlijks. Maar ze luisterden wel heel aandachtig en toonden veel respect. Dat was te merken aan de stilte. Een meisje uit onze groep werd gebeld door haar moeder; ze heeft haar mobieltje direct uitgezet want ze wilde liever niet storen, het hele veld was muisstil en iedereen luisterde geconcentreerd. Ook merkte je dat iedereen doodmoe was, maar het was toch gezellig. Niemand klaagde, zeurde. Iemand lag drie meter van ons af, onderkoeld, maar wilde niet weg om het toch nog mee te kunnen maken".
Welke ervaring hebben jullie overgehouden aan het vrijwilligerswerk in Maleisië?
Gaby: “Soms dacht ik: nee, niet wéér een dag in de hitte! Maar al bezig zijnde kreeg ik steeds meer zin in het werk. Je deed het niet voor jezelf. De kinderen hebben me geholpen om door te zetten, ze waren heel dankbaar. Je leert zelf ook om dankbaar te zijn".
Annelijn: “We hadden zakjes snoep gemaakt en aan de kinderen uitgedeeld. Tot onze verbazing gaven zij alles weg aan anderen! Om de situatie van de kinderen beter te kunnen begrijpen zijn we naar de huizen gegaan waar ze wonen. De woningen zijn heel klein. Ze zijn enorm gastvrij, terwijl ze niet veel hebben gaven ze ons toch iets te drinken. Wat ze hebben delen ze; ze zijn enorm dankbaar en heel blij".
“Aan de oudste kinderen van de naschoolse opvang gaven we Engels en aan de jongere kinderen Aardrijkskunde. Ook zijn we creatief bezig geweest. De meeste kinderen hebben leermoeilijkheden. Wel zijn ze heel gemotiveerd om iets te leren".
“Kinderen hechten veel waarde aan aandacht, een compliment doet heel veel. Doe je dat nu je thuis bent ook meer? “Toen ik op Schiphol aan kwam dacht ik: Oh, nee; terug in Nederland met al die ontevreden mensen, die klagen over het slechte weer in hun vakantie. Helpt me om twee keer na te denken voordat ik iets zeg en meer waardering voor alles te hebben, complimenten te geven".
Heeft iedereen in de groep iets aan deze reis gehad? “Ik denk van wel. Ook de andere meisjes zijn van de situatie van de kinderen geschrokken: “Dat ík zoveel heb en deze kinderen niets"! We kunnen dankbaar zijn dat we dit meegemaakt hebben. Als je het met eigen ogen ziet dan werkt het meer door. Het blijft moeilijk om je leven te veranderen als je in zo'n sfeer zit als op school, maar toch neem je iets van deze vakantie-ervaring mee".
Wil iemand hier nog iets aan toevoegen?
Saskia: “De hele reis was indrukwekkend, ik zal het nooit vergeten! Ik ben gesterkt in mijn geloof. Door aandacht aan je geloof te geven wordt het sterker, dat wil ik graag doen met andere studenten in Breda. Het meest heb ik geleerd van de praktijk met de kinderen, dat was de bedoeling van deze reis. Wat we in de wereldjongerendagen gehoord hebben konden we daarna in praktijk brengen"!
Drie kenmerken van deze reis?
Je bent niet alleen
Wees niet bang
Dankbaarheid
Achtergrond van het sociaal project
Op initiatief van Livio Learning Centre is in Malacca een tehuis opgericht voor kinderen die zijn verlaten of die afkomstig zijn uit erg arme gezinnen. Het is een lokale NGO zonder winstoogmerk, vooral actief op het gebied van onderwijs aan weeskinderen. Naast technische scholing wordt aandacht besteed aan algemene vorming waaronder alfabetisering, hygiëne, voeding, cultuur en wetgeving. Mocht u een financiële bijdrage willen leveren aan het project in Maleisië, dan kunt u uw gift overmaken naar: Postbankrekening 4056562, Stichting Instudo Ontwikkelingsprojecten, Amsterdam, onder vermelding van 'zomer 2008'. Uw giften zijn fiscaal aftrekbaar.
Studenten voor Ontwikkeling (SVO), een vereniging die ressorteert onder Stichting Instudo , heeft dit project geadopteerd en wil zich inzetten om het met behulp van vrijwilligers uit Nederland te steunen. Instudo is in Nederland actief op het gebied van educatie, cultuur en algemene vorming. Ook zoekt zij financiële steun in Nederland voor projecten in derde wereldlanden.
